Il n'y a plus d'amandes - Georges Moustaki

Il n’y a plus d’amandes:

Les écureuils ont tout mangé

Et les oiseaux ont ravagé

Les vignes qui s'étendent

Jusqu’au prochain verger

Le foin sent la lavande

Ta gorge chaude l’oranger

Mes lèvres vont se mélanger

A tes lèvres gourmandes

Rien ne viendra nous déranger

Le vieux moulin à vent

Ne battra plus des ailes

Le seau rouillé sur sa margelle

Ne grincera plus comme avant

Les écureuils au coin du feu s’endorment

Viens, faisons comme eux

Je te fais une guirlande

De fleurs des champs, de fleurs des prés

Et nos deux corps sont bien trop près

Et notre faim si grande

Ne nous faisons plus désirer

Il n’y a plus d’amandes:

Les écureuils ont tout mangé

Mais j’en aurai en contrebande

Pour t’y faire goûter

Sans attendre l'été

Er zijn geen amandelen meer:

De eekhoorns aten het allemaal op

En de vogels geteisterd

De zich verspreidende wijnstokken

Tot de volgende boomgaard

Het hooi ruikt naar lavendel

Je warme keel de sinaasappelboom

Mijn lippen zullen mengen

Op je gulzige lippen

Niets zal ons storen

De oude windmolen

Zal niet langer met zijn vleugels klapperen

De roestige emmer op de stoep

Zal niet kraken zoals voorheen

Eekhoorns bij het haardvuur vallen in slaap

Kom, laten we ze leuk vinden

Ik maak een slinger voor je

Veldbloemen, weidebloemen

En onze twee lichamen zijn veel te dichtbij

En onze honger zo groot

Laat ons niet meer willen

Er zijn geen amandelen meer:

De eekhoorns aten het allemaal op

Maar ik zal wat gesmokkeld krijgen

Om het je te laten proeven

Zonder te wachten op de zomer