Ballade en fumée - Georges Moustaki

Te voilà tombée en disgrâce

Tu peux toujours te parfumer

Te voilà presque mal aimée

Portant tu gardes ton panache

Même s’il n’est que de fumée

Je t’ai connue dans ma jeunesse

Tu as brûlé tous mes pianos

Quand je jouais plus ou moins faux

Dans les bordels du vieil Anvers

Et ça faisait pleurer Margot

Je m’adresse à ma cigarette

Ma jolie blonde au goût anglais

Ma brune amère à mon palais

Le mégot des jours de disette

Celle qu’autrefois je roulais

Tu m’as séduit comme jadis

Tu séduisais peuples et rois

L’ingratitude faisait loi

On t’a mise au rayon des vices

Des drogues de deuxième choix

Je rêve à mes chansons futures

En te tenant entre mes doigts

Je cherche la rime avec toi

Et tout au long de l’aventure

On se consume toi et moi

Tout à l’heure en sortant de scène

C’est toi que je respirerai

Comme je te respire après

Chaque émotion et chaque peine

Dans un geste presque sacré

Tu es parfois ma récompense

Et parfois ma consolation

Dans mes moments de réflexion

Tu viens calmer mon impatience

Et je remets tout en question

Tu sais me rendre fraternel

Quand tu passes de main en main

Jusqu’au moment où tu t'éteins

Après la dernière étincelle

Comme une étoile du matin

Certains vont battre la campagne

Te dénoncer comme un poison

Moi je t’accueille en ma maison

Et je fais de toi ma compagne

Même s’ils ont un peu raison

Daar ben je, uit de gratie gevallen

Je kunt nog steeds zelf parfumeren

Daar ben je bijna onbemind

Het dragen van je houdt je zwier

Al is het maar rook

Ik kende je in mijn jeugd

Je hebt al mijn piano's verbrand

Toen ik min of meer vals speelde

In de bordelen van het oude Antwerpen

En het maakte Margot aan het huilen

Ik richt mijn sigaret

Mijn mooie blondine met Engelse smaak

Mijn bittere brunette in mijn paleis

Het mikpunt van de dagen van schaarste

Degene die ik gebruikte om te rijden

Je hebt me verleid zoals voorheen

Je hebt volkeren en koningen verleid

Ondankbaarheid was wet

Je bent op de lijst van ondeugden geplaatst

Tweede keus medicijnen

Ik droom van mijn toekomstige liedjes

Houd je tussen mijn vingers

Ik ben op zoek naar het rijm met jou

En tijdens het avontuur

We verbranden jou en mij

Net het podium verlaten

Jij bent het, ik zal ademen

Terwijl ik je adem na

Elke emotie en elke pijn

In een bijna heilig gebaar

Je bent soms mijn beloning

En soms mijn troost

In mijn momenten van bezinning

Je komt om mijn ongeduld te kalmeren

En ik vraag me alles af

Je weet hoe je me broederlijk kunt maken

Wanneer je van hand tot hand gaat

Tot het moment dat je uitschakelt

Na de laatste vonk

Als een morgenster

Sommigen zullen het platteland verslaan

Je blootstellen als een gif

Ik heet je welkom in mijn huis

En ik maak je mijn metgezel

Zelfs als ze een beetje gelijk hebben