Облака - G-Nise

Ну и что теперь?

Тебе с ним круто?

Да не пиши мне глупых фраз, типа «Я не могу так»…

В глазах мутно, набираю тебе sms,

Не отправляется: «Нет памяти, в ячейках нет мест».

У пацанов замес, я дома, а ты с ним,

Допил бокал вина, в башке одни мысли,

Ненависть?

Вряд ли… Скорее жалость.

Наши фото на диске «D» смотрю, сердце сжалось…

Да не дурак, все вижу по глазам,

Тут не твоя вина во всем, я виноват сам!

От души будь счастлива, да и он тоже,

Только жаль, что ты лишь развлечение, тебя бросит позже он!

Ты не меняешь парней, ты ходишь по рукам,

Наверное, ты думаешь, заткнуться мне пора, да?

Знаешь… А я верил в эту чистую любовь,

В ответ получил вранье твое низкое.

И эту боль…

Зачем играешь ты в эту любовь мою?

Силы мне не найти, и счастья не найду.

Все растеряли мы, лишь эти облака

Напомнят о любви… Та, что была тогда…

Время уходит, мне становится параллельно,

Все, что я не забыл, теперь растопит пепел…

В заметках от тебя храниться будут стихи незаметно,

Заметь, и мне пофигу уже на это лето!

Мы с тобой летали… Сейчас прости, а?!

Отныне исход летален — плевать на то, что было!

Ведь клялась в любви, потом писала то же ему…

Я ничего не знаю, типа.

Тебя у дома жду.

Сижу на месте, где когда-то вместе были,

Прокручиваю песни эти, что я забыл, блин…

Измены те оставили шрамы, плевать, что я молчал,

Ты просила простить — я прощал, но сейчас

Все встало на свои места, и я доволен,

Закончился, как 2 минуты, бокал яда с болью…

Теперь не любимая, просто забытая!

Вот так…

Напомнят о любви моей к тебе лишь эти облака…

Зачем играешь ты в эту любовь мою?

Силы мне не найти, и счастья не найду.

Все растеряли мы, лишь эти облака

Напомнят о любви… Та, что была тогда…

g-nise@

Nou, wat nu?

Ben je cool met hem?

Schrijf me geen domme zinnen als "Ik kan dit niet"...

Het is bewolkt in mijn ogen, ik sms je,

Niet verzonden: "Geen geheugen, geen ruimte in cellen."

De jongens hebben een puinhoop, ik ben thuis, en jij bent bij hem,

Ik heb mijn glas wijn op, er zijn alleen maar gedachten in mijn hoofd,

Haat?

Nauwelijks... Meer als medelijden.

Ik kijk naar onze foto's op de "D" -schijf, mijn hart zonk ...

Ja, geen dwaas, ik zie alles in de ogen,

Het is niet jouw schuld in alles, ik ben zelf schuldig!

Wees blij uit de grond van je hart, en hij ook,

Het is alleen jammer dat je alleen maar entertainment bent, hij zal je later verlaten!

Je verandert niet jongens, je gaat van hand tot hand,

Je denkt waarschijnlijk dat het tijd is dat ik mijn mond houd, toch?

Weet je... En ik geloofde in deze pure liefde,

Als reactie ontving ik uw lage leugen.

En deze pijn...

Waarom speel je deze liefde van mij?

Ik kan geen kracht vinden, en ik zal geen geluk vinden.

We zijn alles kwijt, alleen deze wolken

Ze zullen je herinneren aan liefde... Degene die toen was...

De tijd dringt, het wordt parallel aan mij,

Alles wat ik niet ben vergeten zal nu de as smelten ...

Gedichten worden onmerkbaar opgeslagen in aantekeningen van jou,

Let op, en ik heb nu al geen zin in deze zomer!

We vlogen met je mee... Vergeef me nu, hè?!

Vanaf nu is het resultaat dodelijk - het maakt niet uit wat er is gebeurd!

Ze zwoer tenslotte verliefd en schreef hem toen hetzelfde ...

Ik weet niets, zoals.

Ik wacht thuis op je.

Ik zit op de plek waar we ooit samen waren,

Ik scroll door deze nummers die ik vergeten was, verdomme...

Dat verraad heeft littekens achtergelaten, het kan me niet schelen dat ik zweeg,

Je vroeg om vergeving - ik vergaf, maar nu

Alles viel op zijn plaats, en ik ben blij

Het eindigde als 2 minuten, een glas gif met pijn ...

Nu niet geliefd, gewoon vergeten!

Zoals dit…

Alleen deze wolken zullen me herinneren aan mijn liefde voor jou...

Waarom speel je deze liefde van mij?

Ik kan geen kracht vinden, en ik zal geen geluk vinden.

We zijn alles kwijt, alleen deze wolken

Ze zullen je herinneren aan liefde... Degene die toen was...

g-nise@