Rencontre - Freedom For King Kong

Les mots que je t’adresse ne traduirons jamais

Les sentiments de liesse que tu m’as insufflé

Dans ta vie il fut pourtant question de détresse

Mais tu as pris chaque tournant avec beaucoup de largesse

Tu aimes beaucoup la vie et toutes ses expériences

Même celles qui par manque de chance donnent des fruits pourris

Des fruits épineux avec lesquels on se pique

Des jeux des plus dangereux dont les règles sont laconiques

Laconiques, Laconiques, Laconiques

Tu ne m’as pas parlé comme un condamné à mort

Qui attend dans un couloir que le bourreau s’occupe de son sort

Mais comme une farouche combattante qui livre son expérience

Pour qu’on oublie pas que chance rime avec vigilance

Vigilance, Vigilance, Vigilance, Vigilance

Tu m’as remercié de t’avoir écouté

J’aurais voulu faire plus ça aurait été déplacé

Parles en, tu m’as dit et surtout n’oublie pas

Que le premier ennemi est l’ignorance de soi

De soi, de soi

A mon tour de te remercier sous forme de lettrage

Maigre renvoi de balle, pour un si fort partage

Quoiqu’il en soit je te rends, hommage, fleur du désert

Au doux parfum de sable, à la vie si amer

Si amer, ha merci, si amer, ah merci

Les mots que je t’adresse ne traduirons jamais

Les sentiments de liesse que tu m’as insufflé

Mijn woorden aan jou zullen nooit vertalen

De gevoelens van vreugde die je me hebt bijgebracht

In je leven was er echter een kwestie van nood

Maar je nam elke beurt met veel vrijgevigheid

Je houdt heel veel van het leven en al zijn ervaringen

Zelfs degenen die bij gebrek aan geluk rot fruit geven

Stekelige vruchten om ons mee te prikken

De gevaarlijkste spellen waarvan de regels laconiek zijn

Laconiek, Laconiek, Laconiek

Je praatte niet tegen me als een terdoodveroordeelde

Wie wacht in een gang op de beul om zijn lot te regelen?

Maar als een felle vechter die haar ervaring deelt

Zodat we niet vergeten dat geluk rijmt met waakzaamheid

Waakzaamheid, waakzaamheid, waakzaamheid, waakzaamheid

Je bedankte me om naar je te luisteren

Ik had graag meer willen doen, het zou ongepast zijn geweest

Praat erover, je hebt het me verteld en vooral niet vergeten

Dat de eerste vijand zelfonwetendheid is

Van zichzelf, van zichzelf

Mijn beurt om je te bedanken in beletteringvorm

Slechte balteruggave, voor zo'n sterk aandeel

Hoe dan ook, ik breng je hulde, woestijnbloem

Met de zoete geur van zand, met het leven zo bitter

Zo bitter, ah dank je, zo bitter, ah dank je

Mijn woorden aan jou zullen nooit vertalen

De gevoelens van vreugde die je me hebt bijgebracht