Fuoriprogramma - Franco126

Lascia un bacio di rossetto sopra una Marlboro

E anche se si comporta sempre a modo

Quando c'è da rispondere risponde sempre a tono

Se si arrabbia scappano gli stormi via dagli alberi

E si alza in cielo un gran frastuono

Quando piange il fiume in piena si riprende gli argini

Speriamo non lo fa di nuovo

Che anche se abbiamo preso due diverse strade

Mi segui nei pensieri ormai da settimane

E non so se ci credo davvero, ma mi ripeto che, che

Non era poi chissà che, eh

Era chiaro per tutti all’infuori di me, di me

Pensavo fosse un fuoriprogramma

Soltanto una tempesta dentro a un bicchiere d’acqua

E ci ho fatto l’abitudine

Ma il sole torna sempre dietro alle nuvole

E riesce a cogliere l’ironia

Nessuno è più sincero di te quando dici una bugia

Quando dici una bugia

E lei fuma per il nervoso

Dà un colpo di tosse, il cielo è rotto in due da un tuono

E quando attacca non si ferma proprio

E parla, parla, parla e vorrei spegnere il sonoro

Se si arrabbia dalle porte saltano via i cardini

Ballano i quadri sopra il chiodo

Quando piange fradicia pure gli impermeabili

E con l’ombrello ci fai poco

E anche se abbiamo preso due diverse strade

Mi segui nei pensieri ormai da settimane

E non lo so se ci credo davvero, ma mi ripeto che, che

Non era poi chissà che, eh

Era chiaro per tutti all’infuori di me, di me

Pensavo fosse un fuoriprogramma

Soltanto una tempesta dentro a un bicchiere d’acqua

E ci ho fatto l’abitudine

Ma il sole torna sempre dietro alle nuvole

E riesce a cogliere l’ironia

Nessuno è più sincero di te quando dici una bugia

Quando dici una bugia

Laat een kus lippenstift achter op een Marlboro

En ook al gedraagt ​​hij zich altijd netjes

Als er een antwoord is, antwoordt hij altijd in natura

Als hij boos wordt, rennen de kudden weg van de bomen

En een geweldig lawaai stijgt op in de lucht

Wanneer de overstromende rivier huilt, neemt hij zijn oevers terug

Hopelijk doet hij het niet nog een keer

Dat ook al namen we twee verschillende paden

Je denkt al weken aan me

En ik weet niet of ik het echt geloof, maar ik herhaal tegen mezelf dat, dat...

Het was toen niet wie weet wat, eh

Het was voor iedereen duidelijk behalve ik, ik

Ik dacht dat het een off-programma was

Gewoon een storm in een glas water

En ik raakte eraan gewend

Maar de zon komt altijd terug achter de wolken

En hij weet de ironie vast te leggen

Niemand is oprechter dan jij als je liegt

Wanneer je een leugen vertelt

En ze rookt voor de zenuwen

Geeft een hoest, de lucht is in tweeën gebroken door de donder

En wanneer het aanvalt, stopt het gewoon niet

En praat, praat, praat en ik wil het geluid uitzetten

Als hij boos wordt op de deuren, springen de scharnieren eraf

De foto's boven de nageldans

Als ze kletsnat huilt, zelfs de regenjassen

En met een paraplu doe je weinig

En zelfs als we twee verschillende wegen zouden inslaan

Je denkt al weken aan me

En ik weet niet of ik het echt geloof, maar ik herhaal tegen mezelf dat, dat...

Het was toen niet wie weet wat, eh

Het was voor iedereen duidelijk behalve ik, ik

Ik dacht dat het een off-programma was

Gewoon een storm in een glas water

En ik raakte eraan gewend

Maar de zon komt altijd terug achter de wolken

En hij weet de ironie vast te leggen

Niemand is oprechter dan jij als je liegt

Wanneer je een leugen vertelt