Hörst du mich - Fettes Brot

Es gab mal einen großen Sänger

Die Engel waren blass vor Neid

Er hat sich mit den Jahren verändert

Die Nasenflügel eingeschneit

Sein Vater, der war schon länger

Diese Eskapaden leid

Da gerieten die beiden Männer

Mordsmäßig in Streit

Und ich weiß noch genau

Es lief nur Scheiß im TV

Marvin, hörst du mich?

Wir langweilen uns fürchterlich

Marvin, hörst Du mich?

Wir langweilen uns fürchterlich, fürchterlich — ohne dich

Es gab einmal 'ne Studentin

Die größer war als ihre Angst

Aus Mitgefühl für die Menschen

Und aus Sorge um dieses Land

Und als sie beschloss, zu kämpfen

Mit ihrem Bruder Hand in Hand

Kamen die grausamsten Gespenster

Die du dir vorstellen kannst

Sophie, hörst du mich?

Wir langweilen uns fürchterlich

Sophie, hörst du mich?

Wir langweilen uns fürchterlich, fürchterlich — ohne dich

Es gab hier mal einen Trinker

Der immer vor der Haspa stand

Im Becher Kleingeldgeklimper

In den Augen ein ferner Glanz

Er war ganz vernarrt in Kinder

Sie sind an ihm vorbei gerannt

Bis mitten im kalten Winter

Er auf einmal verschwand

Herbert, hörst du mich?

Wir langweilen uns fürchterlich

Herbert, hörst du mich?

Wir langweilen uns fürchterlich, fürchterlich — ohne dich

Nein, vergessen werden wir euch nicht

Er was eens een geweldige zanger

De engelen waren bleek van jaloezie

Hij is veranderd door de jaren heen

De neusgaten ingesneeuwd

Zijn vader, hij was langer

Sorry voor deze capriolen

Toen werden de twee mannen gepakt

Dodelijk in geschil

En ik weet het nog precies

Er was alleen maar shit op tv

Marvin, kun je me horen?

We vervelen ons vreselijk

Marvin, kun je me horen?

We vervelen ons vreselijk, vreselijk - zonder jou

Er was eens een student

Groter dan haar angst

Uit compassie voor de mensen

En uit bezorgdheid voor dit land

En toen ze besloot te vechten

Hand in hand met haar broer

Kwam de wreedste geesten

dat kun je je voorstellen

Sophie, kun je me horen?

We vervelen ons vreselijk

Sophie, kun je me horen?

We vervelen ons vreselijk, vreselijk - zonder jou

Hier was vroeger een dronkaard

Die altijd voor Haspa . stond

Knutselen in de beker

Een verre gloed in de ogen

Hij was dol op kinderen

Ze renden hem voorbij

Tot midden in de koude winter

Hij is plotseling verdwenen

Herbert, kun je me horen?

We vervelen ons vreselijk

Herbert, kun je me horen?

We vervelen ons vreselijk, vreselijk - zonder jou

Nee, we zullen je niet vergeten