TUNNEL - Fauve

a parfois le cœur soulevé par la sauvagerie du monde

On est écœuré par l’annonce d’une nouvelle tyrannie

Le raffinement des anciennes par les mensonges

L’odeur du fumier dans les villes

L’horreur qui pèse sur tous nos lendemain

On s’englouti alors dans un sombre désespoir

On a peur, on a honte puis on est triste d'être humain

On réclame alors une naissance nouvelle, ou du moins l’admission par baptême

dans une nouvelle confrérie

Et on redoute de n’pas pouvoir obtenir ni l’un ni l’autre, que le monde refuse

de s’arrêter pour nous et qu’on ne peut que le quitter

Plonger dans une douteuse éternité

Notre foyer lui même nous semble hostile comme si tous les talissements qui

définisse notre identité c'était retourné contre nous

On se sent déchiré et empiécé en morceaux

On prend alors avec terreur que si on n’peu pas s’asseoir pour réunir ces

morceaux et les assembler à nouveau

On va devenir fou

Mais parfois se produit pourtant une manière d'événements mystérieux et

éblouissants, qu’on contemple encore longtemps après, et avec émerveillement

mêler du respect qu’impose le feu sacré

is soms diepbedroefd door de wreedheid van de wereld

We zijn ziek van de aankondiging van een nieuwe tirannie

De verfijning van de ouden door leugens

De geur van mest in de steden

De gruwel die over al onze morgens hangt

We worden dan overspoeld door donkere wanhoop

We zijn bang, we schamen ons en dan zijn we verdrietig om mens te zijn

Een wedergeboorte wordt dan geclaimd, of op zijn minst toelating door de doop

in een nieuwe broederschap

En we zijn bang dat we geen van beide kunnen krijgen, dat de wereld weigert

om voor ons te stoppen en dat we alleen kunnen vertrekken

Duik in een twijfelachtige eeuwigheid

Ons huis zelf lijkt ons vijandig, alsof alle nederzettingen die...

onze identiteit definiëren, het werd tegen ons gekeerd

Voelt gescheurd en in stukken gescheurd

We nemen dan met angst dat als we niet kunnen gaan zitten om deze te brengen

stukjes en zet ze weer in elkaar

We gaan gek worden

Maar soms echter een soort mysterieus en

oogverblindend, waar we nog lang over nadenken, en met verwondering

meng je met het respect dat het heilige vuur oplegt