LOTERIE - Fauve

De ma fenêtre j’vois les élèves du lycée Rodin

Qui sortent de cours en poussant des cris de joie

Les garçons en parade, ils ont l’air pleins de sèves

Et les leggings des filles serrent leurs jambes et leurs fesses encore fermes

J’aurais bien aimé connaitre le lycée publique

Apprendre la vie au bon moment

Être à l’aise, un peu couillu, et effronté

Faire ma puberté dans les temps

Piquer des trucs dans les super marchés

Perdre mon pucelage tôt

Me prendre des droites

et en donner quelques unes en retour, sans m'écraser

Mais ca n’a pas était le cas, non loin d’la

Moi j'étais plutôt d’ceux qui rasent, les murs

qui font pas de vagues

Un genre de grenade

Un gentil p’tit collabo coincé du cul

et peureux comme y a pas

Qui fait tout bien comme on lui demande

Qui s’lève tôt, se couche tôt et travaille quand il faut

Mes parents m’ont pas forcé

J’ai fait ca tout seul, comme un grand

Puis j’me suis obstiné des années

forcément ca a finit par me jouer des tours

Puis j’essaye de faire avec

J’essaye de faire dévier le sillon

Ca seras pas facile, non

Heureusement j’suis pas seul pour faire taire la voix qui m’répète:

Tu s’ras lâche et impuissant

Résigné, soumis, déprimant

Insuffisant, pas adapté

spectateur dans l’fossé

Tu s’ras tout seul

divorcé, sans enfants, re marié

Alcoolo, adultère, fils indigne mauvais frère

Tu seras amer, trop sévère

malheureux, toujours en colère

Méprisable, imbuvable

Égoïste, insupportable

Tu s’ras ce qu’on te dit, tu discutes pas

Ici bas, c’est comme ca

T’as compris l’jeu petit merdeux

C’est la roulette, tu choisis pas

Ah ouais tu crois ça?

Bah écoute, j’sais pas pour toi, mais pour moi ce serra:

La tete haute, un poing sur la table

et l’autre en l’air, fais moi confiance

avant de finir six pieds sous terre

j’aurais vécu tout c’qui a à vivre

J’aurais fait tout ce que j’peux faire

Tenter tout ce qui a à tenter

Et surtout j’aurais aimé

De ma fenêtre j’vois les gens qui partent au taf

Y en a qui ont fière allure

Avec leur beau manteau et leurs belles chaussures

D’autres au contraire ont l’air de ramasser sévère

Toutes celles et ceux qui s’en vont une fois de plus

Servir la soupe aux autres

Ma conscience de p’tit blanc me rattrape aussitôt

Tu vois, tu devrais arrêter de te plaindre

Pourtant je sais pas

Est ce que c’est nous qui sommes devenus des baltringues

Ou bien est ce que c’est le monde qui part en vrille

Parfois j’me dis qu’on nous a tellement habitué au goût de la culpabilité

Qu’on est devenu incapable d’y voir clair

Par exemple, moi pendant longtemps j’me suis acharné à me ranger dans une boîte

A avoir une vie normale sans accro, sans risque, sans drame

Avoir un métier normal, un salaire normal, des sentiments normaux,

une femme normale

une mort normale etc etc

Mais j’ai pas pu, c'était trop pour moi

J'étais pas assez endurant

Alors à la place j’ai cherché une feinte pour de dignement

Et aujourd’hui j’me saigne pour essayer d’aider les miens

D’la bonne façon d’agir selon des nobles fins

Et un jour pour enfin donner tort à cette voix qui me répète:

Tu s’ras dominant ou noyé

écrasant ou écrasé

Carassin ou dispensable

Gagnant ou donné négligeable

Tu s’ras semblable à tes semblables

Comme tout le monde, ou dégradable

plus malin ou trou du cul

Tortionnaire ou corrompu

Tu s’ras battu et silencieux

Ou bien cruel mais victorieux

rigoureux ou inutile

Féroce ou détails futils

Tu s’ras c’qu’on te dit tu discutes pas

Ici bas, c’est comme ca

T’as compris l’jeu petit merdeux

C’est la roulette, tu choisis pas

Ah ouais tu crois ça?

Bah écoute, j’sais pas pour toi, mais pour moi ce serra:

La tête haute, un poing sur la table

et l’autre en l’air, fais moi confiance

avant de finir six pieds sous terre

J’aurais vécu tout c’qui a à vivre

J’aurais fait tout ce que j’peux faire

Tenter tout ce qui a à tenter

Et surtout j’aurais aimé

De ma fenêtre j’vois un bout de l’enceinte de l’hôpital

Si je penche un peu la tête j’peux peut être

Arriver à voir le bâtiment des consultations

J’repense a toutes ces fois ou on m’a dit

t’es trop sensible

Mais ça va aller, fais pas cette tête

Bon ok, ce sera peut être pas tous les jours la fête

Et le docteur de la tête qui me répète que c’est comme ça

Qu’il faut que je l’accepte

Que c’est comme le diabète, qu’il faut vivre avec

Alors j’essaye chaque jour que dieu fait

J’ai pas dit mon dernier mot t’inquiète

Y a rien d'écrit, rien d'écrit

Et nique la voix qui m’dis

tu s’ras schizo, bipolaire, trop fragile, suicidaire

Tyranique, incurable, repoussant, pas regardable

Tu s’ras sadique, narcissique, voyeur, pervers, égocentrique

Destructeur, dépressif, obsessionnel compulsif

Tu s’ras damné, condamné

Étendu sur la chaussé

Déformé, mal branlé, démolit, trois fois rejeté

Tu s’ras c’qu’on te dit tu discutes pas

Ici bas, c’est comme ça

T’as compris l’jeu p’tit merdeux

C’est la roulette, tu choisis pas

Ah ouais tu crois ça?

Bah écoute, j’sais pas pour toi, mais pour moi ce serra:

La tête haute, les couilles sur la table

et le poing en l’air, fais moi confiance

avant de finir six pieds sous terre

j’aurais vécu tout c’qui a à vivre

J’aurais fait tout ce que j’peux faire

Tenter tout ce qui a à tenter

Et surtout on m’aura aimé

Vanuit mijn raam zie ik de leerlingen van Lycée Rodin

Die gillend van vreugde uit de klas komen

De jongens op parade, ze zien er sappig uit

En de leggings van de meisjes omhelzen hun nog stevige benen en billen

Ik wou dat ik had geweten over de openbare middelbare school

Leer het leven op het juiste moment

Wees comfortabel, een beetje bally en brutaal

Maak mijn puberteit op tijd

Dingen stelen uit de supermarkten

Vroeg mijn maagdelijkheid verliezen

Neem me rechten

en geef wat terug, zonder me te verpletteren

Maar het was niet het geval, niet ver van de

Ik, ik was meer van degenen die de muren scheren

die geen golven maken

Een soort granaatappel

Een leuke kleine medewerker vast in de kont

en bang als de hel

Wie doet alles goed zoals gevraagd

Wie vroeg opstaat, vroeg naar bed gaat en werkt wanneer nodig

Mijn ouders hebben me niet gedwongen

Ik deed dit helemaal alleen, als een volwassene

Toen heb ik het jaren volgehouden

onvermijdelijk speelde het me parten

Dan probeer ik om te gaan met

Ik probeer de groef af te wijken

Het zal niet gemakkelijk zijn, nee

Gelukkig ben ik niet de enige die de stem het zwijgen oplegt die tegen mij herhaalt:

Je zult laf en hulpeloos zijn

Gelaten, onderdanig, deprimerend

Onvoldoende, niet geschikt

toeschouwer in de sloot

Je zult helemaal alleen zijn

gescheiden, kinderloos, hertrouwd

Alcoholist, overspel, onwaardige zoon, slechte broer

Je zult bitter zijn, te hard

ongelukkig, nog steeds boos

Verachtelijk, ondrinkbaar

egoïstisch, onuitstaanbaar

Je weet wat je wordt verteld, je maakt geen ruzie

Hier beneden is het zo

Je begreep het spel kleine shit

Het is roulette, je kiest niet

Oh ja, geloof je dat?

Luister, ik weet niet hoe het met jou zit, maar voor mij zal het zijn:

Hoofd omhoog, één vuist op tafel

en de andere in de lucht, geloof me

voordat hij anderhalve meter onder de grond belandt

Ik zou alles hebben geleefd wat geleefd moet worden

Ik zou alles hebben gedaan wat ik kan doen

Om alles te proberen wat geprobeerd moet worden

En bovenal had ik graag gewild

Vanuit mijn raam zie ik mensen aan het werk

Sommige zien er geweldig uit

Met hun mooie jas en hun mooie schoenen

Anderen lijken daarentegen ernstig op te vallen

Al degenen die nog een keer vertrekken

Serveer soep aan anderen

Mijn kleine witte geweten betrapt me meteen

Zie je dat je moet stoppen met klagen

Toch weet ik het niet

Zijn wij het die baltringues zijn geworden?

Of gaat de wereld op z'n kop?

Soms denk ik dat we zo gewend zijn geraakt aan de smaak van schuldgevoel

Dat we niet meer helder kunnen zien

Ik heb bijvoorbeeld lange tijd geworsteld om mezelf in een doos op te bergen

Een normaal leven hebben zonder verslaafden, zonder risico, zonder drama

Heb een normale baan, normaal salaris, normale gevoelens,

een normale vrouw

normale dood enz enz

Maar ik kon niet, het was teveel voor mij

Ik was niet stoer genoeg

Dus in plaats daarvan zocht ik een schijnbeweging voor wat waardigheid

En vandaag bloed ik mezelf af om te proberen mijn volk te helpen

Van de juiste manier om te handelen volgens nobele doeleinden

En op een dag om eindelijk deze stem te bewijzen die mij verkeerd herhaalt:

Je zult dominant zijn of verdronken

verpletterend of verpletterd

Cruciaal of overbodig

Winnend of verwaarloosbaar gegeven

Je zult op je medemensen lijken

Zoals iedereen, of afbreekbaar

slimmer of klootzak

Martelaar of corrupt

Je wordt geslagen en stil

Of wreed maar zegevierend

hard of onnodig

Felle of frivole details

Je weet wat je wordt verteld, je maakt geen ruzie

Hier beneden is het zo

Je begreep het spel kleine shit

Het is roulette, je kiest niet

Oh ja, geloof je dat?

Luister, ik weet niet hoe het met jou zit, maar voor mij zal het zijn:

Hoofd omhoog, vuist op tafel

en de andere in de lucht, geloof me

voordat hij anderhalve meter onder de grond belandt

Ik zou alles hebben geleefd wat geleefd moet worden

Ik zou alles hebben gedaan wat ik kan doen

Om alles te proberen wat geprobeerd moet worden

En bovenal had ik graag gewild

Vanuit mijn raam zie ik een deel van het ziekenhuisterrein

Als ik mijn hoofd een beetje kantel, kan ik dat misschien

Bekijk het consultatiegebouw

Ik denk terug aan al die keren dat mij werd verteld

je bent te gevoelig

Maar het komt wel goed, trek dat gezicht niet

Nou ok, het is misschien niet elke dag een feestje

En de hoofddokter die me steeds zegt dat het zo is

Dat ik het moet accepteren

Dat het is als diabetes, dat je ermee moet leven

Dus ik probeer elke dag die God maakt

Ik heb mijn laatste woord niet gezegd, maak je geen zorgen

Er is niets geschreven, niets geschreven

En neuk de stem die me vertelt

je wordt schizo, bipolair, te kwetsbaar, suïcidaal

tiranniek, ongeneeslijk, weerzinwekkend, onoverzichtelijk

Je zult sadistisch, narcistisch, voyeur, pervers, egocentrisch zijn

Destructief, depressief, obsessief-compulsief

Je wordt verdoemd, veroordeeld

Liggend op de stoep

Misvormd, slecht afgetrokken, gesloopt, drie keer afgewezen

Je weet wat je wordt verteld, je maakt geen ruzie

Hier beneden is het zo

Je begreep het kleine klote spel

Het is roulette, je kiest niet

Oh ja, geloof je dat?

Luister, ik weet niet hoe het met jou zit, maar voor mij zal het zijn:

Kop omhoog, ballen op tafel

en vuist in de lucht, geloof me

voordat hij anderhalve meter onder de grond belandt

Ik zou alles hebben geleefd wat geleefd moet worden

Ik zou alles hebben gedaan wat ik kan doen

Om alles te proberen wat geprobeerd moet worden

En bovenal zal ik geliefd zijn geweest