INFIRMIERE - Fauve

«J'ai besoin de toi comme d’une infirmière, quand je me demande c’que j’fous

ici et qu’je colle ma tête pendant des heures sur l’oreiller

Tétanisé, assommé, incapable de rien

J’en ai marre de faire semblant, j’en ai marre de faire comme si tout me

glissait dessus

J’en peux plus d’entendre les sirènes, même à travers le double vitrage.»

On prend les mêmes et on recommence

Je m'étais décidé à sortir parce que je ne supportais d'être chez moi

J’suis allé rejoindre des gens dans un de ces pubs irlandais merdiques qu’on

trouve sur les grands boulevards

A une table sur ma gauche il y avait un groupe de filles, dont une qui m’a tout

de suite plu

Elle était un peu mate de peau mais avec des cheveux châtain clair,

ou blond foncé je sais jamais

Mais surtout elle avait l’air douce, bienveillante et sereine, comme si elle

avait pas renoncé à rien

Comme si elle avait jamais douté de la beauté du monde, où de celle des Hommes

J’me suis fait quelques films, osés mais jolis

Restait tout de même à établir le contact ce qui est impossible à faire en

réalité, on nous le fait croire dans les films mais c’est une vaste arnaque

Ca m’est retombé dessus d’un coup, j’me suis senti seul triste et fatigué

J’y arrive pas sans toi, j’arrive plus à encaisser

Comment est-ce que ça va s’finir, comment est-ce que j’vais faire?

J’ai besoin de toi comme d’une infirmière

Que tu répares ma tête et mes sentiments qui fonctionnent plus bien

Que tu refasses mes stocks de sérotonine

Que tu me dises que c’est rien

J’ai compris que tu ne voulais pas de moi pour l’instant

Mais je me force à croire qu’avec du temps tu changes d’avis

Et dans les nuits je rêve encore que tu m’emmènes danser jusqu’au matin

Sur la musique, on va on vient, on s'éloigne, et on revient

Puis tu t'élances, et je te tiens, je te retiens du bout des doigts,

pour te ramener contre moi.

Sur la musique, on va on vient, corps contre corps, main dans la main

Plus rien n’existe, plus rien de rien, quand je te tiens du bout des doigts,

pour te ramener contre moi.

J’me suis fait tirer d’mes pensées de la pire façon possible

Une grande claque sur l'épaule, le truc que j’déteste

Envoyée par un genre de rugbyman pas très discret, un gars que j’connaissais un

peu

«Alors ça va l’artiste?"il m’dit, «Les amours tout ça, d’ailleurs au concert tu

dois bien t’faire plaisir mon salaud!»

Le genre de choses qui met tout de suite super à l’aise, qui te rapproche

encore un peu plus de l’eunuque dans son harem

J’lui répond que ça c’est soit un mythe complet, soit c’est moi et mes p’tits

camarades qui sommes des manches

Evidemment il se met à me charrier, me dit que c’est pas possible,

que j’ai un problème, que je suis pédé

Pauvre vieux, si tu savais combien de fois j’me suis posé la question,

sincèrement

Qu’est-ce qui déconne chez moi, pourquoi dès qu’il y en aune qui est gentille

j’me barre en courant?

Ca m’est retombé dessus d’un coup, je me suis senti seul, triste et fatigué

J’y arrive pas sans toi, j’arrive plus à encaisser

Comment est-ce que ça va s’finir, comment est-ce que j’vais faire?

J’ai besoin de toi comme d’une infirmière

Que tu m’dises que j’suis hors de danger, que mon état va s’améliorer

Que tu passes ta main dans mes cheveux, que tu prennes ma vie pour en faire

quelque chose de mieux

J’ai compris que tu ne voulais pas de moi pour l’instant

Mais je me force à croire qu’avec du temps tu changes d’avis

Et dans les nuits je rêve encore que tu m’emmènes danser jusqu’au matin

Sur la musique, on va on vient, on s'éloigne, et on revient

Puis tu t'élances, et je te tiens, je te retiens du bout des doigts,

pour te ramener contre moi.

Sur la musique, on va on vient, corps contre corps, main dans la main

Plus rien n’existe, plus rien de rien, quand je te tiens du bout des doigts,

pour te ramener contre moi.

«J'ai besoin de toi comme d’une cigarette ou d’un verre chaque fois que j’dois

sortir dans la foule

Je m’dis que ça ne peut pas être comme ça, qu’il doit y avoir autre chose

Jusqu’ici, j’ai pas trouvé des tas de raisons d’exister

Et j’ai besoin de croire en quelque chose de profond, de solide

J’ai besoin d'être porté par un espoir

Je voudrais faire l’effort permanent et sublime

Je voudrais être à tes côtés, simplement

Pour que la vie ne puisse jamais nous mettre à genoux.»

J’ai besoin de toi comme d’une infirmière

Que tu m’aides à trouver le sommeil, qu’on se réveille dans des draps blancs

Que tu me dises que ce n'était qu’un mauvais rêve, que tout ça c’est derrière

moi maintenant

J’ai compris que tu ne voulais pas de moi pour l’instant

Mais je me force à croire qu’avec du temps tu changes d’avis

Et dans les nuits je rêve encore que tu m’emmènes danser jusqu’au matin

«Vas y attends, t’enregistres là?

-Ouais»

SUR LA MUSIQUE, ON VA ON VIENT, ON S'ÉLOIGNE, ET ON REVIENT

PUIS TU T'ÉLANCES, ET JE TE TIENS, JE TE RETIENS DU BOUT DES DOIGTS,

POUR TE RAMENER CONTRE MOI.

SUR LA MUSIQUE, ON VA ON VIENT, CORPS CONTRE CORPS, MAIN DANS LA MAIN

PLUS RIEN N’EXISTE, PLUS RIEN DE RIEN, QUAND JE TE TIENS DU BOUT DES DOIGTS,

POUR TE RAMENER CONTRE MOI.

"Ik heb je nodig als een verpleegster, als ik me afvraag wat ik aan het doen ben

hier en urenlang mijn hoofd op het kussen leggen

Verlamd, verbijsterd, niet in staat om iets te doen

Ik ben het beu om te doen alsof, ik ben het beu om te doen alsof alles van mij is

gleed erop uit

Ik hoor de sirenes niet meer, zelfs niet door de dubbele beglazing."

We nemen hetzelfde en beginnen opnieuw

Ik besloot om uit te gaan omdat ik er niet tegen kon om thuis te zijn

Ik ging mensen ontmoeten in een van die klote Ierse pubs jij

gevonden op de belangrijkste boulevards

Aan een tafel links van mij zat een groep meisjes, van wie er één me alles gaf.

onmiddellijk regende

Ze was een beetje donker van huid, maar met lichtbruin haar,

of donkerblond ik weet het nooit

Maar bovenal zag ze er zachtaardig, zorgzaam en sereen uit, alsof ze

had niets opgegeven

Alsof ze ooit had getwijfeld aan de schoonheid van de wereld, of die van Men

Ik heb een paar films voor mezelf gemaakt, gedurfd maar mooi

Het enige dat restte was contact leggen, wat onmogelijk is om te doen in

realiteit, we zijn gemaakt om het te geloven in de films, maar het is een grote oplichterij

Het trof me ineens, ik voelde me eenzaam verdrietig en moe

Ik kan het niet zonder jou, ik kan het niet meer aan

Hoe zal het aflopen, hoe ga ik het doen?

Ik heb je nodig als een verpleegster

Dat je mijn hoofd en mijn gevoelens fixeert die niet meer werken

Dat je mijn serotoninevoorraden aanvult

Je zegt me dat het niets is

Ik begrijp dat je me nu niet wilt

Maar ik dwing mezelf te geloven dat je na verloop van tijd van gedachten verandert

En 's nachts droom ik nog steeds dat je me tot de ochtend laat dansen

Op de muziek, we gaan, we komen, we gaan weg, en we komen terug

Dan spring je op, en ik houd je vast, ik houd je tegen met mijn vingertoppen,

om jou tegen mij op te zetten.

Op de muziek komen en gaan we, lichaam tegen lichaam, hand in hand

Niets bestaat, niets meer niets, als ik je aan mijn vingertoppen houd,

om jou tegen mij op te zetten.

Op de slechtst mogelijke manier uit mijn gedachten gehaald

Een grote klap op de schouder, datgene waar ik een hekel aan heb

Gestuurd door een soort niet erg discrete rugbyspeler, een man die ik kende

beetje

"Dus hoe gaat het met de artiest?" zei hij tegen me, "Al die liefde, trouwens op het concert dat je

Je moet plezier hebben, klootzak!”

Het soort dingen dat je meteen super comfortabel maakt, dat je dichterbij brengt

een beetje meer van de eunuch in zijn harem

Ik antwoord hem dat het of een complete mythe is, of ik en mijn kleintjes

kameraden die mouwen zijn

Natuurlijk begint hij me voor de gek te houden, me te vertellen dat het niet mogelijk is,

dat ik een probleem heb, dat ik een flikker ben

Arme oude man, als je wist hoe vaak ik mezelf de vraag stelde,

oprecht

Wat is er mis met mij, waarom zodra iemand aardig is

Ik ren weg?

Het trof me ineens, ik voelde me eenzaam, verdrietig en moe

Ik kan het niet zonder jou, ik kan het niet meer aan

Hoe zal het aflopen, hoe ga ik het doen?

Ik heb je nodig als een verpleegster

Dat je me vertelt dat ik buiten gevaar ben, dat mijn toestand zal verbeteren

Dat je je hand door mijn haar haalt, dat je mijn leven neemt om te doen

iets beter

Ik begrijp dat je me nu niet wilt

Maar ik dwing mezelf te geloven dat je na verloop van tijd van gedachten verandert

En 's nachts droom ik nog steeds dat je me tot de ochtend laat dansen

Op de muziek, we gaan, we komen, we gaan weg, en we komen terug

Dan spring je op, en ik houd je vast, ik houd je tegen met mijn vingertoppen,

om jou tegen mij op te zetten.

Op de muziek komen en gaan we, lichaam tegen lichaam, hand in hand

Niets bestaat, niets meer niets, als ik je aan mijn vingertoppen houd,

om jou tegen mij op te zetten.

"Ik heb je nodig als een sigaret of een drankje wanneer ik moet

ga de menigte in

Ik zeg tegen mezelf dat het niet zo kan zijn, dat er iets anders moet zijn

Tot nu toe heb ik niet veel redenen gevonden om te bestaan

En ik moet geloven in iets dieps, solides

Ik moet gedragen worden door een hoop

Ik zou graag de permanente en sublieme inspanning willen leveren

ik wil gewoon bij je zijn

Zodat het leven ons nooit op de knieën kan krijgen."

Ik heb je nodig als een verpleegster

Dat je me helpt in slaap te vallen, dat we wakker worden in witte lakens

Zeg me dat het maar een boze droom was, het is allemaal voorbij

ik nu

Ik begrijp dat je me nu niet wilt

Maar ik dwing mezelf te geloven dat je na verloop van tijd van gedachten verandert

En 's nachts droom ik nog steeds dat je me tot de ochtend laat dansen

'Kom op, ben je daar aan het opnemen?

-Ja"

OP DE MUZIEK, WE GAAN, WE KOMEN, WE WEG, EN WE KOMEN TERUG

DAN Lanceer je, en ik houd je vast, ik houd je vast met de toppen van mijn vingertoppen,

OM JE TEGEN MIJ TE BRENGEN.

OP DE MUZIEK, WE GAAN WE KOMEN, LICHAAM TOT LICHAAM, HAND IN HAND

NIETS BESTAAT, NIETS VAN NIETS, ALS IK JE BIJ MIJN VINGERTOPPEN HOUD,

OM JE TEGEN MIJ TE BRENGEN.