Moda de Viola - Fabio Brazza

Se eu canto é porque o canto é meu fogo minha fuga

Pois tem vezes que dói tanto que só o canto o pranto enxuga

Quando canto, me agiganto, planto rosa e tulipa…

Entretanto se não canto, o encanto se dissipa

O meu canto é acalanto, é meu santo lenitivo

E se escrevo é porque devo, não preciso de um motivo

Se amanhã chegar meu dia, meu amigo eu te garanto

Como Paco de Lucía, morrerei na melodia, pra viver em outro canto

Como uma adaga a rima é a faca

Que as vezes afaga e em outras ataca

Primeiro convida depois desacata

As vezes da vida em outras te mata

Aumenta o volume

Pois meu verso une

Tonico e Tinoco com Jorge Cafrune

Um pouco de coco toada e repente

Falo o que meu povo sente

Como parte do costume

Minha vida se resume

Em cantar pra minha gente

Canto pra quem já não canta

Canto para os esquecidos

Pela voz dos oprimidos

Embargadas na garganta

Canto pra trazer auxilio

O meu canto é como a lua

É para todos na rua

Que admiram o seu brilho

Canto pra que a tristeza

Pelo menos diminua

Com amor em cada linha

Faço da sua dor a minha

E da minha dor a sua

No punhal de uma guitarra

Sob a influencia antiga

Espero que eu consiga

Amenizar sua barra

O que o poeta narra

O meu coração me obriga

A transformar em cantiga

Como Violeta Parra

Canto até dar fadiga

Admiro a formiga

Mas prefiro a cigarra

Als ik zing, is dat omdat zingen mijn vuur is, mijn ontsnapping

Omdat er momenten zijn dat het zo'n pijn doet dat alleen de hoek die de kreet wegveegt

Als ik zing, word ik reus, plant ik rozen en tulpen...

Als ik echter niet zing, verdwijnt de betovering

Mijn lied is een slaapliedje, het is mijn heilige lenitive

En als ik schrijf is het omdat het moet, ik heb geen reden nodig

Als mijn dag komt, mijn vriend, ik verzeker je:

Net als Paco de Lucía, zal ik sterven in de melodie, om in een andere hoek te leven

Als een rima-dolk is het mes

Die soms streelt en soms aanvalt

Eerst uitnodigen en dan niet gehoorzamen

Soms is het leven in andere thema's dodelijk

Het volume hoger zetten

Omdat mijn vers verenigt

Tonico e Tinoco met Jorge Cafrune

Een beetje kokospada en ineens

Ik zeg wat mijn mensen voelen

Als onderdeel van de aangepaste

Mijn leven is samengevat

Zingen voor mijn volk

Ik zing voor degenen die niet meer zingen

Hoek voor de vergetenen

Door de stem van de onderdrukten

Onder embargo in de keel

Ik zing om hulp te brengen

Mijn zang is als de maan

Het is voor iedereen op straat

Wie bewondert jouw glans

Ik zing voor het verdriet

op z'n minst vertragen

Met liefde in elke regel

Ik maak je pijn de mijne

En van mijn pijn naar de jouwe

In de dolk van een gitaar

Onder de oude invloed

ik hoop dat ik het kan

verzacht je bar

Wat de dichter vertelt

Mijn hart verplicht me

Om in een liedje te veranderen

zoals Violeta Parra

Ik zing tot ik moe word

ik bewonder de mier

Maar ik geef de voorkeur aan de cicade