Antítese - Fabio Brazza, Marina De La Riva

Enquanto sua boca me insulta, sua mão me afaga

Enquanto sua pele me adere, seu corpo me fere, tal qual uma adaga

Enquanto seu colo me acalma, seu sonho me prende, sua alma me lava

E quando suas ondas me afogam, seu beijo me salva

E quando eu estou na sua teia, você me ataca

Seus olhos me engolem como fosse um mar de ressaca

E quando eu sou folha vazia, você é um poema

Derrama em mim a poesia e me faz seu dilema

E quando você me pega, eu adoro

E quando você me nega, eu imploro

Pra voltar pra minha vida

Você nua é uma rua sem saída

E eu me perco e não quero me encontrar

E eu me perco e não quero me encontrar

Enquanto sua mão me sufoca, sua boca me traga

Enquanto seu corpo me toca, sua alma me larga

E quando seu seio me afoga, meu sonho te leva, você me segura

E quando seu beijo me mata, seu colo me cura

E quando eu sou sua ceia, você me profana

Seus olhos me acalmam como fosse fim de semana

E quando eu sou meio dia, você é meu sol

Me aquece, me enfeita e me guia que nem um farol

E quando você me pega, eu adoro

E quando você me nega, eu imploro

Pra voltar pra minha vida

Você nua é uma rua sem saída

Eu me perco e não quero me encontrar

Eu me perco e não quero me encontrar

Terwijl je mond me beledigt, streelt je hand me

Terwijl je huid aan me kleeft, doet je lichaam me pijn, net als een dolk

Terwijl je schoot me kalmeert, houdt je droom me vast, je ziel wast me

En wanneer je golven me verdrinken, redt je kus me

En als ik in je web ben, val je me aan

Je ogen slikken me op als een zee van kater

En als ik een leeg vel ben, ben jij een gedicht

Poëzie stroomt in mij en maakt mij uw dilemma

En als je me betrapt, vind ik het geweldig

En als je me weigert, smeek ik je

om terug te keren naar mijn leven

Je naakt is een doodlopende straat

En ik verdwaal en ik wil mezelf niet vinden

En ik verdwaal en ik wil mezelf niet vinden

Terwijl je hand me verstikt, brengt jouw mond me

Terwijl je lichaam me aanraakt, laat je ziel me laten

En wanneer je borst me verdrinkt, neemt mijn droom je mee, je houdt me vast

En als je kus me doodt, geneest je schoot me

En als ik je avondeten ben, ontheilig je me

Je ogen kalmeren me alsof het weekend is

En als ik 's middags ben, ben jij mijn zon

Verwarmt me, versiert me en leidt me als een vuurtoren

En als je me betrapt, vind ik het geweldig

En als je me weigert, smeek ik je

om terug te keren naar mijn leven

Je naakt is een doodlopende straat

Ik verlies mezelf en wil mezelf niet vinden

Ik verlies mezelf en wil mezelf niet vinden