De Volta Para o Futuro - Fabio Brazza, Isadora Morais

Eram lá pelos anos 3000

E o mundo era mais ou menos aquilo que Nostradamus previu

O ser humano frio, num andar robótico

Um olhar vazio, um mundo caótico

E a gente assim como se tivesse tudo ótimo

Cada vez mais próximo do fim e mais distante do próximo

Na era da cibernética

A tristeza era uma doença e a alegria era uma droga sintética

Eu vi a manipulação genética

Definir antes de nascer, o nosso ser, e nossa estética

Humanidade cética, desafiando a ética

Como se não passássemos, de uma mera formula aritmética

Eu vi, religiões criando pânico, rituais satânicos

A criação de outros estados islâmicos

Homens mecânicos, com chips em seus abdomens

Até pareciam, mas não agiam como homens

Vi carros voadores guiados por GPSs

A extinção de milhares de outras espécies

Vi cidades sendo engolidas pelos mares

Com o desaparecimento das calotas polares

Vi guerras sendo travadas por todos lugares

Vi a criação de novas armas nucleares

Vi o fim da Amazônia, o Brasil virar colônia

O planeta terra era a própria Babilônia

Quanto tempo mais, até perceber

E se alguém pudesse me ouvir

Se eles pudessem ver o que eu vi

Será que assim eles iriam entender

O sonho da conquista do espaço perdeu a graça

Conquistamos outros planetas, escravizamos outras raças

Eu vi câmeras até no céu

O verdadeiro Big Brother, como descrito por George Orwell

As crianças já não aprendiam mais nomes como Hamlet

Eram ensinadas por smarthphones e tablets

Não existiam mais poesias ou livros

E a vida social, foi substituída por aplicativos

Seguimos a natureza fria da profecia maquiavélica

E a maior indústria do mundo, continuava sendo a bélica

Ah quanta arrogância

Em nome do progresso assassinamos Deus, com a faca afiada da ganancia

Então me diga, quem nos guia o amor ou o ego?

A placa que dizia siga?

Ou a gente que estava cego

Perdemos a essência daquilo que nos faz humanos

O dinheiro e a tecnologia nos tornou insanos

Quando foi que a gente perdeu as rédeas do mundo

Como a gente pôde, deixar esse buraco ficar tão fundo

Como?

podem chamar isso de evolução

Se os prédios crescem… mas o amor não

Meu Deus eu imploro

Se isso for o futuro então nos jogue logo um meteoro

Pra acabar com esse sofrimento, pois tenho o mau pressentimento

Que isso não foi um sonho, mas uma viagem pelo tempo!

Quanto tempo mais, até perceber

E se alguém pudesse me ouvir

Se eles pudessem ver o que eu vi

Será que assim eles iriam entender

Ze waren er rond de 3000

En de wereld was min of meer wat Nostradamus had voorspeld

De koude mens, op een robotvloer

Een lege blik, een chaotische wereld

En we alsof alles geweldig was

Dichter en dichter bij het einde en verder weg van het volgende

In het tijdperk van cybernetica

Verdriet was een ziekte en vreugde was een synthetische drug

Ik zag de genetische manipulatie

Definieer vóór ons wezen en onze esthetiek

Sceptische menselijkheid, tartende ethiek

Alsof we niet meer zijn dan een rekenkundige formule

Ik zag religies paniek creëren, satanische rituelen

De oprichting van andere islamitische staten

Mechanische mannen, met chips in hun buik

Ze zagen er zelfs uit, maar ze gedroegen zich niet als mannen

Vi vliegende auto's begeleid door gps

Het uitsterven van duizenden andere soorten

Visioenen opgeslokt door de zeeën

Met het verdwijnen van de poolkappen

Ik zag overal oorlogen worden gevochten

Ik zag de creatie van nieuwe kernwapens

Ik zag het einde van de Amazone, Brazilië een kolonie worden

De planeet aarde was Babylon zelf

Hoe lang nog, totdat je je realiseert

Wat als iemand me zou kunnen horen?

Als ze konden zien wat ik zag

Zouden ze het begrijpen?

De droom van de verovering van de ruimte verloor zijn gratie

We hebben andere planeten veroverd, andere rassen tot slaaf gemaakt

Ik zag camera's zelfs in de lucht

De echte Big Brother, zoals beschreven door George Orwell

De kinderen leerden geen namen meer zoals Hamlet

Ze kregen les van smartphones en tablets

Er waren geen gedichten of boeken meer

En het sociale leven is vervangen door apps

We volgen de koude aard van de machiavellistische profetie

En de grootste industrie ter wereld, het bleef oorlog!

Ah hoeveel arrogantie

In naam van de vooruitgang vermoorden we God, met het scherpe mes van hebzucht

Dus vertel me, wie de liefde of het ego leidt ons?

Het teken dat zei volgen?

Of de mensen die blind waren

We zijn de essentie kwijt van wat ons mens maakt

Geld en technologie hebben ons gek gemaakt

Wanneer hebben we de teugels van de wereld verloren?

Hoe konden we dit gat zo diep laten worden?

Hoe?

je kunt het evolutie noemen

Als gebouwen groeien... maar liefde niet

Mijn God, ik smeek

Als dit de toekomst is, gooi dan snel een meteoor voor ons

Om een ​​einde te maken aan dit lijden, want ik heb een slecht gevoel

Dat dit geen droom was, maar een reis door de tijd!

Hoe lang nog, totdat je je realiseert

Wat als iemand me zou kunnen horen?

Als ze konden zien wat ik zag

Zouden ze het begrijpen?