Frustrarea - F.Charm, Dare

O vorba mare mi-a zis tata

Si m-am lovit de ea toata viata

Cand ajungi sus, ei se vad prea jos

In spate te vorbesc urat, in fata frumos

C-asa-i aproapele meu, un om cu suflet mare

Se bucura prea tare si pare ca il doare

Si pune pe rana sare, in ochi are doar frustrare

Ca-l mananca gelozia cand unu are si el n-are

Si-l vad cum se consuma-n el

Ca de ce dracu am eu mai mult ca el in portofel!

Oamenii-s facuti sa se iubeasca

Dar oamenii sunt javre, ce-asteapta sa loveasca

Oamenii pot sa te duca sus

Dar vezi ca oamenii-o sa strige ca ei acolo te-au pus

Tata mi-a zis: Bogdane-asculta bine

Astia se hranesc cu ce ai mai bun in tine

N-ai sa-i vezi vreodata, cu stomacul gol

Ca e plin cu durerea ta si frustrarea lor!

Tatal meu imi spune

Sa nu mai cred in lume

Frustrarea e o boala

Sora cu invidia

Tatal meu imi spune

Ca frustrarea lasa urme

Si lumea ma raneste doar sa-mi vada lacrima

Strofa 2:

Cine te pune sa mananci cu pofta de sub unghie?

Si ura te-mpinge sa-ti pui de gat o franghie

Omule ce te-ncalzeste daca pic in hau?

Cand soarta ma loveste, tu ma impingi mai rau?!

Pana si industria e plina de frustrare:

«Eu nu fac feat.

cu ala, ca-i fac numele prea mare»

Doar frustrati de calitate, oameni plini de caracter

Se stiu ei mult prea bine, la cine ma refer

Alti oameni cu principii se uita si-n curtea ta

Ti-ar vrea hainele, masina chiar si pe nevasta-ta

Se bucura daca banca vine casa sa ti-o ia

Ca doarme mai bine noaptea cu nefericirea ta

Omul se macina, din orice pricina, te vrea-n paragina

Viata lui se clatina, din sarcina vrea platina

Imi iau valiza plec sa caut niste soare

Sa stau macar o clipa, ferit de animale

Tatal meu imi spune

Sa nu mai cred in lume

Frustrarea e o boala

Sora cu invidia

Tatal meu imi spune

Ca frustrarea lasa urme

Si lumea ma raneste doar sa-mi vada lacrima

Mijn vader vertelde me een groot woord

En ik heb haar mijn hele leven geslagen

Als je naar de top gaat, lijken ze te laag

Achterin spreek ik lelijk, in het gezicht mooi

Zo is mijn buurman, een man met een groot hart

Hij is dolgelukkig en lijkt pijn te hebben

En hij strooit zout op de wond, in zijn ogen heeft hij alleen maar frustratie

Die jaloezie eet hem op als men heeft en hij heeft niet

En ik zie het erin verteerd worden

Waarom heb ik in godsnaam meer dan hem in mijn portemonnee!

Mensen zijn gemaakt om van elkaar te houden

Maar mensen zijn klootzakken die wachten om te raken

Mensen kunnen je naar boven brengen

Maar je ziet mensen schreeuwen dat ze je daar hebben neergezet

Mijn vader zei tegen mij: Bogdane, luister goed!

Ze voeden zich met het beste in jou

Op een lege maag zie je ze nooit

Dat het vol zit met je pijn en frustratie!

Mijn vader vertelt me

Stop met geloven in de wereld

Frustratie is een ziekte

Zus met afgunst

Mijn vader vertelt me

Die frustratie laat sporen na

En de wereld doet me alleen pijn om mijn tranen te zien

vers 2:

Wie laat je eten met eetlust onder je vingernagels?

En haat dwingt je om een ​​touw om je nek te doen

Man, waar word jij een beetje warm van?

Wanneer het lot me treft, duw je me dan nog erger ?!

Zelfs de industrie is vol frustratie:

«Ik doe niet aan prestatie.

daarmee, want ik maak zijn naam te groot »

Gewoon gefrustreerd door kwaliteit, mensen vol karakter

Ze kennen elkaar maar al te goed, wie bedoel ik?

Andere mensen met principes kijken in je tuin

Hij wil graag je kleren, de auto, zelfs je vrouw

Hij is blij als de bank je huis komt overnemen

Dat hij 's nachts beter slaapt met jouw ongeluk

De man maalt zichzelf, om wat voor reden dan ook, hij wil je in puin

Zijn leven hapert, hij wil platina van zwangerschap

Ik pak mijn koffer en ga op zoek naar wat zon

Blijf in ieder geval een moment weg van dieren

Mijn vader vertelt me

Stop met geloven in de wereld

Frustratie is een ziekte

Zus met afgunst

Mijn vader vertelt me

Die frustratie laat sporen na

En de wereld doet me alleen pijn om mijn tranen te zien