Volti perduti - Enrico Ruggeri

Fermi ai semafori lungo le vie

Guardano gli alberi grigi ed immobili

Fissano il vuoto poi scappano già;

Volti perduti in città

Stelle nascenti del loro spettacolo

Dimmi il regista chi è?

Tutti a cercare lo stesso miracolo

Vite difficili e il cielo lo sa;

Volti perduti in città

Dentro alle macchine, fuori dai bar

Leggono e parlano, crescono e pensano

Portano dentro persone e manie;

Scrivono ancora poesie

Poi si innamorano, ridono e piangono

Hanno un segreto per sè

Lungo la strada nel cuore lo affondano

Vite già fragili e il cielo lo sa;

Volti perduti in città

Ci sono anch’io

E prendo la vita com'è

Chi sono io

Che guardo lo spettacolo che c'è

Con gli occhi di un bambino?

Voci ai telefoni, frasi e bugie;

Quante parole che dentro non spiegano

Cosa ci spinge a cercarci tra noi

Cosa davvero tu vuoi

Quanti silenzi, ma pochi li ascoltano;

Senti il rumore che c'è

Quando si è soli anche i muri si stringono

Vite impossibili e il cielo lo sa;

Volti perduti in città

Ci sono anch’io

E prendo la vita com'è

Chi sono io

Che guardo lo spettacolo che c'è

Con gli occhi di un bambino?

Quanti silenzi, ma pochi li ascoltano;

Senti il rumore che c'è

Tutti a cercare lo stesso miracolo

Vite difficili e il cielo lo sa;

Volti perduti in città

Ci sono anch’io

E prendo la vita com'è

Chi sono io

Che guardo lo spettacolo che c'è

Con gli occhi di un bambino?

Stop bij verkeerslichten langs de straten

Ze kijken naar de grijze en roerloze bomen

Ze staren de ruimte in en rennen dan al weg;

Verloren gezichten in de stad

Rijzende sterren van hun show

Vertel me wie de regisseur is?

Allemaal op zoek naar hetzelfde wonder

Moeilijke levens en de hemel weet het;

Verloren gezichten in de stad

Binnen de machines, buiten de bars

Ze lezen en praten, groeien en denken

Ze brengen mensen en manieën binnen;

Ze schrijven nog steeds poëzie

Dan worden ze verliefd, lachen en huilen

Ze hebben een geheim voor zichzelf

Onderweg zinken ze het in het hart

Leeft al broos en de hemel weet het;

Verloren gezichten in de stad

ik ben hier ook

En ik neem het leven zoals het is

Wie ben ik

Dat ik kijk naar de show die er is

Met de ogen van een kind?

Stemmen op telefoons, zinnen en leugens;

Hoeveel woorden die van binnen niet verklaren?

Wat drijft ons om naar onszelf te zoeken?

Wat wil je echt?

Hoeveel stiltes, maar weinigen luisteren ernaar;

Hoor het geluid dat er is

Als je alleen bent, gaan zelfs de muren dicht

Onmogelijke levens en de hemel weet het;

Verloren gezichten in de stad

ik ben hier ook

En ik neem het leven zoals het is

Wie ben ik

Dat ik kijk naar de show die er is

Met de ogen van een kind?

Hoeveel stiltes, maar weinigen luisteren ernaar;

Hoor het geluid dat er is

Allemaal op zoek naar hetzelfde wonder

Moeilijke levens en de hemel weet het;

Verloren gezichten in de stad

ik ben hier ook

En ik neem het leven zoals het is

Wie ben ik

Dat ik kijk naar de show die er is

Met de ogen van een kind?