Nostalgia - Enrico Ruggeri

Non ci riuscir?

a venire l?,

voglio stare a letto almeno fino a Luned?.

Non mi rivedr?

questa mia citt?,

fino a quando qualche cosa non mi sveglier?.

Non mi vesto pi?, vivo di TV

e rileggo le riviste che hai lasciato tu.

Mangio ci?

che c'?, mi preparo un t?.

certe cose capitano proprio solo a me.

Forse un po' di nostalgia che non vuole andare via.

Sempre pi?

d?

j?-vu,

la memoria non mi lascia pi?.

Forse partir?, forse me ne andr?

e per un po' di tempo io scomparir?.

E ripenso gi?, con un po' di vanit?,

a chi poi cercandomi non mi ritrover?.

E reciter?

ruoli che non ho,

immedesimandomi magari imparer?.

Fingere sar?

una volutt?

e la vecchia immagine allo specchio cambier?..

Forse un po' di nostalgia che non vuole andare via.

Sempre pi?

d?

j?-vu,

la memoria non mi lascia pi?

Gaat het niet lukken?

om daar te komen,

Ik wil in ieder geval tot maandag in bed blijven?.

Zie je me niet meer?

is dit mijn stad?

totdat iets me wakker maakt.

Ik kleed me niet meer, ik leef op tv

en ik herlas de tijdschriften die je achterliet.

Eet ik daar?

wat c'?, Ik bereid mezelf wat thee?.

sommige dingen gebeuren gewoon met mij.

Misschien een beetje nostalgie die maar niet weg wil.

Meer en meer?

d?

j?-vu,

de herinnering laat me niet meer los.

Misschien ga ik weg, misschien ga ik weg?

en voor een tijdje zal ik verdwijnen.

En ik denk terug naar beneden, met een beetje ijdelheid,

wie dan op zoek naar mij zal mij niet vinden?.

En zal ik reciteren?

rollen die ik niet heb,

mezelf identificeren misschien zal ik het leren?.

Doen alsof het zal zijn?

een volt?

en het oude beeld in de spiegel zal veranderen? ..

Misschien een beetje nostalgie die maar niet weg wil.

Meer en meer?

d?

j?-vu,

de herinnering laat me niet meer los?