La signora del tempo che vola - Enrico Ruggeri

Le autostrade dissestate, coi pericoli che hanno, avvicinano città

Che rimangono sfiorate dalle macchine, che vanno in apparente libertà

Com'è lunga questa notte;ci fermiamo per un’ora

Ma non spegnerò il motore per nascondere il rumore del domani che verrà

Le parole sussurrate e i discorsi che si fanno mi riducono l’età

Le tue gambe accavallate con le incognite che hanno mi hanno trattenuto qua

Com'è breve questa notte;questa notte si colora

Non cancellerò il ricordo di un amore così sordo a quel futuro che verrà

Con i tuoi occhi sarai la signora del tempo che vola

Con la tua bocca sarai la regina del tempo che va

Qualche minuto di fantasia, poi andremo via

Ogni momento può avere un momento di poesia

Mentre il trucco si scompone tra la giacca e le poltrone

Perché trucco più non c'è

E scoprendo la penombra son sicuro che mi sembra di vedere solo te

Com'è chiara questa notte, questa notte che ci sfiora

E se l’alba adesso viene, questo gioco ci trattiene dal futuro che verrà

Con le tue mani sarai la signora del tempo che vola

Con il tuo cuore sarai la regina del tempo che va

Qualche minuto lasciato a noi, ce ne andremo poi;

Questo è il momento di avere il momento che adesso vuoi

Con le palpebre chiuse dalla voglia che hai

Beviti il cielo, prenditi ciò che sai

Con i tuoi occhi sarai la signora del tempo che vola

Con la tua bocca sarai la regina del tempo che va

Qualche minuto di fantasia, poi andremo via

Ogni momento può avere un momento di poesia

De hobbelige snelwegen, met de gevaren die ze hebben, brengen steden dichterbij

Die aangeraakt blijven door de machines, die in schijnbare vrijheid gaan

Hoe lang deze nacht is; we stoppen voor een uur

Maar ik zal de motor niet uitzetten om het geluid van morgen te verbergen

De gefluisterde woorden en de toespraken die worden gemaakt, verminderen mijn leeftijd

Je benen gekruist met de onbekenden die me hier hebben gehouden

Hoe kort is deze nacht; deze nacht is gekleurd

Ik zal de herinnering aan een liefde die zo doof is voor de toekomst niet uitwissen

Met jouw ogen ben jij de dame van de tijd die vliegt

Met je mond ben je de koningin van de voorbijgaande tijd

Een paar minuten fantasie, dan gaan we weg

Elk moment kan een moment van poëzie hebben

Terwijl de make-up tussen de jas en de fauteuils afbreekt

Omdat er geen make-up meer is

En als ik de schemering ontdek, weet ik zeker dat ik alleen jou lijk te zien

Hoe helder deze nacht is, deze nacht die ons raakt

En als de dageraad nu komt, houdt dit spel ons tegen van de toekomst die komt

Met je handen ben je de dame van de tijd die vliegt

Met je hart zul je de koningin van de voorbijgaande tijd zijn

Nog een paar minuten, dan vertrekken we;

Dit is het moment om het moment te hebben dat je nu wilt

Met je oogleden gesloten door het verlangen dat je hebt

Drink de lucht, neem wat je weet

Met jouw ogen ben jij de dame van de tijd die vliegt

Met je mond ben je de koningin van de voorbijgaande tijd

Een paar minuten fantasie, dan gaan we weg

Elk moment kan een moment van poëzie hebben