La musica dell'inconscio - Enrico Ruggeri

Nello scompartimento vuoto

lui si era messo in libert?,

in quella sera che se ne andava via

lungo la ferrovia.

Con l’acquazzone che ristagna

tra i marciapiedi e un luna park,

pioggia che bagna il bavero al palt?,

lui canticchiava un po'.

Na na…

La situazione era pesante:

lui che non la voleva pi?,

lei che capiva che lui andava via.

Quanta malinconia…

Mentre l’amore vacillava

alla fermata di quel tram,

lui si vergognava della sua serenit?,

ma la cantava gi?.

Na na…

Nella sua camera addobbata

con manifest di rockstars,

altri sorrisi, ancora novit?.

Lei sta cantando gi?.

Na na…

Na na…

Na na…

Na na…

In het lege compartiment

hij had vrijgelaten?,

op die avond toen hij wegging

langs de spoorlijn.

Met de stortbui die stagneert

tussen de trottoirs en een pretpark,

regen die de revers tot aan de jas nat maakt?,

hij neuriede een beetje.

Na na ...

De situatie was zwaar:

hij die haar niet meer wilde,

zij die begreep dat hij wegging.

Hoeveel melancholie...

Terwijl de liefde haperde

bij die tramhalte,

hij schaamde zich voor haar sereniteit,

maar hij zong het al.

Na na ...

In zijn versierde kamer

met manifeste rocksterren,

andere glimlachen, meer nieuws.

Ze zingt naar beneden.

Na na ...

Na na ...

Na na ...

Na na ...