L'uomo che ami - Enrico Ruggeri

Nel ripostiglio una serie di oggetti da buttare:

Qualcosa di indispensabile

Che adesso è impensabile conservare

Tempi passati ma già sviluppati in camere oscure:

Vecchie certezze che non sono poi così sicure

Amore che vieni, amore che vai

Non mi aspettano quasi mai

Sono i tempi di attuazione

Che confondono le persone

E si cambia copione

Se ti avessi conosciuto prima

Tu saresti più vicina

O forse non saresti niente

Se potessi rimanere ancora

Non sarei un’avventura

Ma un pensiero ricorrente

Restano le mani nelle mani

Mentre piano ti allontani

Verso l’uomo che ami

Quando qui nevica molto, lì al massimo piove

Sento che parti, vorrei cercarti ma non so dove

Scadono i cibi nel frigo velocemente

Mentre la vita si sposta continuamente

Amore che dormi, amore che sai

Che non mi raggiungerai

Sono i fulmini di ieri

Che ci incendiano i pensieri

E non ci lasciano interi

Se ti avessi conosciuto un tempo

Non sarebbe così lento

Questo pomeriggio triste

Se potessi rimanere un poco

Non sarebbe solo gioco

Ma un pensiero che resiste

Restano le mani nelle mani

Mentre piano ti allontani

Verso l’uomo che ami

Se ti avessi conosciuto prima

Tu saresti più vicina

O forse non saresti niente

Se potessi rimanere ancora

Non sarei un’avventura

Ma un pensiero ricorrente

Restano le mani nelle mani

Mentre piano ti allontani

Verso l’uomo che ami

Se ti avessi conosciuto un tempo

Non sarebbe così lento

Questo pomeriggio triste

Se potessi rimanere un poco

Non sarebbe solo gioco

Ma un pensiero che resiste

Restano le mani nelle mani

Mentre piano ti allontani

Verso l’uomo che ami

In de kast een serie spullen om weg te gooien:

Iets onmisbaars

Wat nu ondenkbaar is om te houden

Verleden tijden maar al ontwikkeld in donkere kamers:

Oude zekerheden die niet zo zeker zijn

Ik hou ervan dat je komt, hou ervan dat je gaat

Ze verwachten me bijna nooit

Dit zijn de uitvoeringstijden

Dat verwarren mensen

En we veranderen het script

Als ik je eerder had gekend

Je zou dichterbij zijn

Of misschien zou je niets zijn

Als ik stil kon blijven

Ik zou geen avontuur zijn

Maar een terugkerende gedachte

Handen blijven in handen

Terwijl je langzaam weggaat

Op weg naar de man van wie je houdt

Als het hier veel sneeuwt, regent het daar hoogstens

Ik voel dat je weggaat, ik zou je graag willen zoeken maar ik weet niet waar

Voedingsmiddelen in de koelkast zijn snel verlopen

Terwijl het leven continu in beweging is

Liefde dat je slaapt, liefde die je kent

Dat je mij niet zult bereiken

Ze zijn de bliksem van gisteren

Dat zette onze gedachten in vuur en vlam

En ze laten ons niet heel

Als ik je een keer had gekend

Het zou niet zo langzaam zijn

Deze droevige middag

Als ik een tijdje kon blijven

Het zou niet zomaar een spel zijn

Maar een gedachte die weerstand biedt

Handen blijven in handen

Terwijl je langzaam weggaat

Op weg naar de man van wie je houdt

Als ik je eerder had gekend

Je zou dichterbij zijn

Of misschien zou je niets zijn

Als ik stil kon blijven

Ik zou geen avontuur zijn

Maar een terugkerende gedachte

Handen blijven in handen

Terwijl je langzaam weggaat

Op weg naar de man van wie je houdt

Als ik je een keer had gekend

Het zou niet zo langzaam zijn

Deze droevige middag

Als ik een tijdje kon blijven

Het zou niet zomaar een spel zijn

Maar een gedachte die weerstand biedt

Handen blijven in handen

Terwijl je langzaam weggaat

Op weg naar de man van wie je houdt