L'amore ai tempi del colera - Enrico Ruggeri

Ho una pietra sul cuore lasciata da te

E ho vissuto una vita portandone il peso

Tra gli anni a guardare una fotografia

Scolorita da questo silenzio

E ti ho immaginato lontana da me

Senza mai accettare che nei cambiamenti

Nel tempo si va e non siamo più noi

Senza ancora comprenderne il senso

Combattendo più volte la stessa partita

E non solo la rabbia in rabbia infinita

Vittoria in battaglia e la guerra perduta se ciò che volevo eri tu

Ma non posso, resta in fondo a me

Che ho visto tutto il mondo

Ti ho incontrato in mille sguardi

I miei ricordi nelle tue mani

E darei tutto ciò che ho avuto

Per un’ora, un minuto

Coi tuoi occhi ancora dentro ai miei

Ho un coltello nell’anima e so che lo sai

So che tu ti domandi di come io viva

Io giro per mare nel freddo che c'è

Una barca che cerca la riva

Ma se tu ritornasi è già scritto il finale

Una nave nel porto e già pronta a salpare

C'è un viaggio da fare per prenderci il tempo perduto chiedendo di te

Io non posso, resta in fondo a me

Che ho visto tutto il mondo

Ti ho incontrato in mille sguardi

I miei ricordi per le tue mani

Darei tutto ciò che non ho avuto

Per un ora, un minuto

Coi tuoi occhi ancora dentro ai miei

Ik heb een steen in mijn hart achtergelaten door jou

En ik heb een leven geleefd met het dragen van de last

Tussen de jaren van het kijken naar een foto

Verkleurd door deze stilte

En ik stelde me je ver van mij voor

Zonder dat ooit te accepteren in de veranderingen

Na verloop van tijd gaan we en zijn we niet langer ons

Zonder de betekenis ervan nog te begrijpen

Meerdere keren tegen hetzelfde spel vechten

En niet alleen woede in oneindige woede

Overwinning in de strijd en de verloren oorlog als jij was wat ik wilde

Maar ik kan het niet, het blijft op de bodem van mij

Ik heb de hele wereld gezien

Ik ontmoette je in duizend blikken

Mijn herinneringen in jouw handen

En ik zou alles geven wat ik heb gehad

Voor een uur, een minuut

Met jouw ogen nog steeds in de mijne

Ik heb een mes in mijn ziel en ik weet dat je het weet

Ik weet dat je je afvraagt ​​hoe ik leef

Ik ga rond de zee in de kou die daar is

Een boot op zoek naar de kust

Maar als je terugkomt, is het einde al geschreven

Een schip in de haven ligt klaar om te varen

Er is een reis te maken om onze verloren tijd te nemen door naar jou te vragen

Ik kan het niet, het blijft in het diepst van mij

Ik heb de hele wereld gezien

Ik ontmoette je in duizend blikken

Mijn herinneringen voor jouw handen

Ik zou alles geven wat ik niet had

Voor een uur, een minuut

Met jouw ogen nog steeds in de mijne