Il treno va - Enrico Ruggeri

Negli spazi sconfinati

Nei silenzi inanimati

Tornano le immagini spostate fuori fuoco

Da quel tempo già ingannevole

E dalla mia mutevole coscienza

E dalle mie immutabili ansietà

C'è una rotaia in mezzo ai campi verdi

Ti ritrovi e poi ti perdi

Scivoli sul limite

Vedi il vuoto avanti e dietro te

Ma non hai più paura

Perché ciò che hai consumato è il tuo bagaglio di certezze

È il meglio delle tue ricchezze, e allora corri ancora

E il treno va

Finché c'è vita

Ma devi scendere per spingere in salita

Il treno va

Con il suo capitale umano

Corre lontano

Molto lontano

Ci sono case in fondo alla stazione

E sull’ultimo vagone c'è un signore che non parla

Guarda il vuoto, chiuso dentro sé

E poi molto lentamente passa tra la gente

Per dirigersi all’uscita

Scende, e poi scompare, dopo aver guardato l’ora

E il treno va

Finché c'è tempo

E i passeggeri adesso restano in silenzio

Il treno va

Con il suo capitale umano

Corre lontano

Molto lontano

Il treno va

Finché c'è vita

Ma devi scendere per spingere in salita

Il treno va

Con il suo capitale umano

Corre lontano

Molto lontano

In grenzeloze ruimtes

In levenloze stiltes

De onscherpe afbeeldingen keren terug

Sinds die tijd al bedrieglijk

En vanuit mijn veranderende bewustzijn

En van mijn onveranderlijke angsten

Midden in de groene velden staat een spoorlijn

Je vindt jezelf en dan verdwaal je

Je glijdt over de rand

Zie de leegte voor en achter je

Maar je bent niet langer bang

Want wat je hebt geconsumeerd, is je bagage van zekerheden

Het is het beste van je rijkdom, en ren dan opnieuw

En de trein gaat

Zolang er leven is

Maar je moet naar beneden om omhoog te duwen

De trein gaat

Met zijn menselijk kapitaal

Het loopt ver

Ver weg

Er zijn huizen aan het einde van het station

En op de laatste auto zit een heer die niet praat

Kijk naar de leegte, gesloten in zichzelf

En dan gaat het heel langzaam onder de mensen door

Om naar de uitgang te gaan

Het gaat naar beneden en verdwijnt dan, na naar de tijd te hebben gekeken

En de trein gaat

Zolang er tijd is

En de passagiers zijn nu stil

De trein gaat

Met zijn menselijk kapitaal

Het loopt ver

Ver weg

De trein gaat

Zolang er leven is

Maar je moet naar beneden om omhoog te duwen

De trein gaat

Met zijn menselijk kapitaal

Het loopt ver

Ver weg