Il Natale dei ricordi - Enrico Ruggeri

Abbiamo avuto tempi in cui

Quei rami di agrifoglio

Vestivano quaderni e pensierini

Mentre l’albero già spoglio di cartone e cellophane

Si colorava a festa

Per attendere la visita del prete

Poi le luci intermittenti

Come i nostri più segreti sentimenti

Ed eravamo tanti

Amici coi parenti

Vicini e conoscenti

Che non ci sono più…

Abbiamo avuto tempi

Con il vischio sulla porta

Tovaglie rosse e luci di candela

C’era sempre una signora

Che non si sposava mai

Torrone nella cesta

Telefonate giunte da lontano

Con gli auguri da Piacenza

Ed il panettone stava sopra la credenza

In quella grande stanza

Tra quella confidenza

E c’era una presenza

Che non ritrovo più…

We hebben tijden gehad dat

Die hulstakken

Ze droegen notitieboekjes en kleine gedachten

Terwijl de boom al ontdaan is van karton en cellofaan

Het was gekleurd in feest

Om het bezoek van de priester af te wachten

Dan de knipperende lichten

Zoals onze meest geheime gevoelens

En we waren met velen

Vrienden met familieleden

Buren en kennissen

Dat zijn niet meer...

We hadden tijden

Met maretak op de deur

Rode tafelkleden en kaarslicht

Er was altijd een dame

Wie is er nooit getrouwd?

Nougat in de mand

Telefoontjes komen van ver

Met de beste wensen van Piacenza

En de panettone stond op het dressoir

In die grote kamer

Tussen dat vertrouwen

En er was een aanwezigheid

die ik niet meer vind...