Cime tempestose - Enrico Ruggeri

Avremo giorni complicati e oscillazioni astrali

E notti a ipotizzare l’impossibile

Con il terrore atavico del misterioso sogno irreversibile

Siamo pubblico e attori lasciati soli

Mai il rumore di un il silenzio

L’attimo che puoi sentire

Quando incombe l’abbandono prima di dormire

Può portarti via verso direzioni misteriose

E quando andremo via passeremo cime tempestose

nuove incognite, orgoglio e pregiudizio

Cammineremo in mezzo alla pianura

E sbaglieremo ancora perché non tutto appare come sembra

Siamo stelle e comparse e frasi perse

Mai il rumore di un il silenzio

Segna il passo nella strada

Poi sentirlo in fondo a te qualunque cosa accada

E ti ha lascito qui nelle situazioni dolorose

E quando andremo via passeremo cime tempestose

Mai il rumore di un il silenzio

L’attimo che puoi sentire

Quando incombe l’abbandono prima di dormire

Può portarti via verso direzioni misteriose

E quando andremo via passeremo cime tempestose

We zullen gecompliceerde dagen en astrale schommelingen hebben

En nachten om het onmogelijke te veronderstellen

Met de atavistische terreur van de mysterieuze onomkeerbare droom

Wij zijn publiek en acteurs die met rust gelaten worden

Nooit het geluid van een stilte

Het moment dat je kunt voelen

Wanneer verlating opdoemt voordat je gaat slapen

Het kan je meenemen in mysterieuze richtingen

En als we vertrekken, passeren we stormachtige toppen

nieuwe onbekenden, trots en vooroordelen

We zullen in het midden van de vlakte lopen

En we zullen het nog steeds bij het verkeerde eind hebben, want niet alles lijkt wat het lijkt

Wij zijn sterren en extra's en verloren zinnen

Nooit het geluid van een stilte

Markeer de weg op straat

Voel het dan diep van binnen, wat er ook gebeurt

En hij liet je hier achter in pijnlijke situaties

En als we vertrekken, passeren we stormachtige toppen

Nooit het geluid van een stilte

Het moment dat je kunt voelen

Wanneer verlating opdoemt voordat je gaat slapen

Het kan je meenemen in mysterieuze richtingen

En als we vertrekken, passeren we stormachtige toppen