An die Grüne Fee - Engelsstaub

Hoffnungslos ertrink' ich in Stille

Schwermut zieht mich hinfort

Entrinnen will ich, fort von der Dunkelheit

Kraft verläßt mich so oft

Ein grüner Schimmer entreißt mich dem Schwarz

Zarter Flügelschlag schenkt mir Atem

Eine süße Umarmung verwirrt mein Herz

Sanfte Stimmen mich dahintreiben

Das grüne Blut pulsiert tief in mir

Haucht meinen Träumen Leben ein

Reich' mir die Hand zum Tanze

Und nun lass' mich nicht mehr los

Zusammen bis ans Ende

Drehen wir uns blind im Rausch

Dein Flüstern lenkt meine Sinne hinein

In Schwaden aus grünem Nebel

Ein Hauch deines Atems weist mir den Weg

Verführt mich in die Richtung zu schweben

Streichle meine Kehle mit sanftem Trank

In absinthium veritas est

Leise flüstern tust du, oh Fee, mir kund

Welche Welt zieht mich in den Bann

Das grüne Blut pulsiert tief in mir

Haucht meinen Träumen Leben ein

Sinnenrausch.

Worte still

Last der Zeit schmilzt dahin

Ik verdrink hopeloos in stilte

melancholie trekt me weg

Ik wil ontsnappen, weg van de duisternis

Kracht verlaat me zo vaak

Een groene gloed scheurt me weg van het zwart

Delicaat klapperen van vleugels geeft me adem

Een lieve knuffel verwart mijn hart

Zachte stemmen drijven me voort

Het groene bloed klopt diep in mij

Blaast leven in mijn dromen

Geef me je hand om te dansen

En laat me nu niet gaan

Samen tot het einde

Laten we blindelings draaien in de roes

Je gefluister trekt mijn zintuigen naar binnen

In slierten groene mist

Een zucht van je adem wijst me de weg

Verleidt me om in de richting te zweven

Streel mijn keel met een zacht drankje

In absinthium veritas est

Je fluistert zachtjes, oh fee, tegen mij

Welke wereld boeit mij

Het groene bloed klopt diep in mij

Blaast leven in mijn dromen

sensuele razernij.

woorden stil

Last van tijd smelt weg