Les rideaux - Élodie Frégé

Glisser sous les saveurs

De nos corps qui s´accouchent

Refuges des humeurs

Et des mots à nos bouches

Des mots, des «promis»

Des «si j´ose»

Pour que ma hâte reprenne la pose

Tu sais, ça je sais faire

La fée des bonnes manières…

Je jette ma gorge aux griffes

Des fumées que tu offres

J´agite au bord du gouffre

Ma patience dans son coffre

Du feu, du faux, des attitudes

Pour façonner ma belle solitude

Tu vois, je m´accoutume

Aux ombres je présume…

Je ferme les yeux

Je tire les rideaux sur mon bleu-vert

Et je tisse ton visage au revers

Pour naître un sourire à mon air

Qui étire les rides aux coins

De mes paupières

A l´instant où je te pose sur ma terre

Puisque c´est quand mes yeux

Sont clos

Que je te vois le mieux

A travers

J´ai mis les voiles au temps

Pour dans deux ou trois pages

Pour effleurer l´instant

Y tremper mon visage

Du vent, des aléas et vues

J´allais à «nous» de «vous» à «tu»…

…sens, le sucre fond

Mon rêve crève au plafond

Mais je ferme les yeux et…

Je tire les rideaux sur mon bleu-vert

Et je tisse ton visage au revers

Pour naître un sourire à mon air

Qui étire les rides aux coins

De mes paupières

A l´instant où je te pose sur ma terre

Puisque c´est quand mes yeux

Sont clos

Que je te vois le mieux

A travers

J´étire mes «lagons-fantasmes»

En rivières

C´est de toi qui court un peu

Sur ma terre

Si tu es là mes yeux ouverts

C´est que nous avons su

Bien faire…

Glijd onder de smaken

Van onze lichamen die bevallen

Toevluchtsoorden van stemmingen

En woorden in onze mond

Woorden, "beloften"

Van "als ik durf"

Voor mijn haast om te hervatten

Je weet dat ik dat kan

De fee van goede manieren...

Ik gooi mijn keel naar de klauwen

Van de dampen die u aanbiedt

Ik zwaai op de rand

Mijn geduld in zijn koffer

Vuur, nep, attitudes

Om mijn mooie eenzaamheid vorm te geven

Zie je, ik raak eraan gewend

In de schaduw neem ik aan...

Ik sluit mijn ogen

Ik trek de gordijnen op mijn blauwgroene

En ik weef je gezicht ondersteboven

Om een ​​glimlach op mijn gezicht te toveren

Die de rimpels op de hoeken rekt

Van mijn oogleden

Op het moment dat ik je neerleg op mijn land

Want dat is wanneer mijn ogen

zijn gesloten

Dat ik je het beste zie

Dwars door

Ik zeil naar de tijd

Voor in twee of drie pagina's

Om het moment aan te raken

Dompel mijn gezicht erin

Wind, gevaren en uitzicht

Ik ging naar "wij" van "jij" naar "jij"...

... wat betekent dat de suiker smelt

Mijn droom zakt naar het plafond

Maar ik sluit mijn ogen en...

Ik trek de gordijnen op mijn blauwgroene

En ik weef je gezicht ondersteboven

Om een ​​glimlach op mijn gezicht te toveren

Die de rimpels op de hoeken rekt

Van mijn oogleden

Op het moment dat ik je neerleg op mijn land

Want dat is wanneer mijn ogen

zijn gesloten

Dat ik je het beste zie

Dwars door

Ik rek mijn "lagune-fantasieën"

in rivieren

Jij bent het die een beetje rent

op mijn land

Als je hier bent, gaan mijn ogen open

Dat is wat we wisten

Goed doen...