Fous de rien - Élodie Frégé

Je garde en brume, au seuil des cils

Un peu de l’ombre qui déborde de nos cœurs.

J'égare, au bout de nos sentiers

Cailloux et fleurs qui ne seront plus jetés.

J’efface de ma bouche, l'ébauche

Du sourire dont il ne cherchait pas l’esquisse.

Je fronce un bâillon sur mes lèvres

D’où ne s'élève plus que l’air de notre ennui.

Son regard, je l'évite, je m’enfouis dans ses manches

Où je m'égare, je lévite quand je hais nos dimanches, fous de rien…

Je laisse ma peau se déparer

Du souffle dont tes doigts savaient bien m’habiller.

Je blesse mes pas posés à vide.

Il n’y a plus d'éclats de nous pour s’abîmer…

Son regard, je l'évite, je m’enfouis dans ses manches

Où je m'égare, je lévite et je hais nos dimanches, fous de rien…

S’il s’en faut de rien pour souffler sur un automne

On se suffira bien pour détisser le monotone…

Ses regards, je lui vole, je m’enfouis dans ses manches

Où il me garde et m’envole au-dessus des dimanches

Fous de bien… À perte de vie…

Ik blijf in de mist, op de drempel van de wimpers

Een beetje van de schaduw die ons hart overspoelt.

Ik dwaal af, aan het einde van onze paden

Kiezels en bloemen die niet meer weggegooid worden.

Ik wis uit mijn mond, de tocht

De glimlach waar hij niet naar op zoek was.

Ik tuit een prop op mijn lippen

Waaruit alleen de lucht van onze verveling opstijgt.

Zijn blik, ik vermijd het, ik begraaf mezelf in zijn mouwen

Waar ik afdwaal, zweef ik als ik onze zondagen haat, gek om niets...

Ik laat mijn huid vergieten

Van de adem die je vingers wisten hoe ze me goed moesten kleden.

Ik deed pijn aan mijn lege stappen.

Er zijn geen scherven meer van ons om te verwennen...

Zijn blik, ik vermijd het, ik begraaf mezelf in zijn mouwen

Waar ik dwaal, ik zweef en ik haat onze zondagen, gek om niets...

Als er iets nodig is om te ademen in de herfst

We zullen volstaan ​​met het ontrafelen van de eentonige...

Haar uiterlijk, ik steel haar, ik begraaf mezelf in haar mouwen

Waar het me houdt en me over zondag vliegt

Gek voor goed... Bij het verlies van mensenlevens...