Mai Més - Ebri Knight

Som fulles brandant al vent,

Juntes fem una gran fressa.

Som el poble, som la gent,

Crit eixut que mai no cessa.

Som branques que com assots

Colpegem l’elit selecta.

Som bruixes, som alcavots.

Tenim l'ànima insurrecta.

Som l’escorça del nou temps,

Marginals i perifèrics.

Som poetes dels extrems,

Avalotadors quimèrics.

Som el tronc que, tocant cel,

Busca el sol amb optimisme.

Som el veïnat rebel

Que venç l’ombra del feixisme.

Som l’arbre que resta en peu,

Després de cada batalla.

Som la força, som la veu,

L’esperit que mai no calla.

Mai més serem llenya, cendra o carbó.

Contra el ciment, serem sempre llavor.

Mai més destrals escapçant el futur.

Mai més, enlloc, contra ningú.

Som arrels que amb serenor

Poc a poc trenquem la terra.

Som l’exèrcit redemptor,

Els barris en peu de guerra.

Som el bosc que guanyarà

La ciutat, la tirania.

Som els guerrers del demà,

Som els fills de la utopia.

Som l’arbre que resta en peu,

Després de cada batalla.

Som la força, som la veu,

L’esperit que mai no calla.

Mai més serem llenya, cendra o carbó.

Contra el ciment, serem sempre llavor.

Mai més destrals escapçant el futur.

Mai més, enlloc, contra ningú.

Wij zijn bladeren die zwaaien in de wind,

Samen maken we een groot verschil.

Wij zijn de mensen, wij zijn de mensen,

Een droge kreet die nooit ophoudt.

Wij zijn takken die van zwepen houden

We raken de selecte elite.

We zijn heksen, we zijn alcavotten.

We hebben de opstandige ziel.

Wij zijn de korst van de nieuwe tijd,

Marginaal en perifeer.

Wij zijn dichters van de uitersten,

Chimere balenpersen.

Wij zijn de stam die, de lucht aanraakt,

Zoek de zon met optimisme.

Wij zijn de rebelse buurt

Overwin de schaduw van het fascisme.

Wij zijn de boom die staat,

Na elk gevecht.

Wij zijn de kracht, wij zijn de stem,

De geest die nooit ophoudt.

We zullen nooit meer brandhout, as of kolen zijn.

Tegen cement zullen we altijd zaad zijn.

Nooit meer bijlen die aan de toekomst ontsnappen.

Nooit meer, nergens, tegen wie dan ook.

Wij zijn roots die met sereniteit

Beetje bij beetje breken we de aarde.

Wij zijn het verlossende leger,

Buurten in oorlog.

Wij zijn het bos dat zal winnen

De stad, tirannie.

Wij zijn de krijgers van morgen,

Wij zijn de kinderen van utopie.

Wij zijn de boom die staat,

Na elk gevecht.

Wij zijn de kracht, wij zijn de stem,

De geest die nooit ophoudt.

We zullen nooit meer brandhout, as of kolen zijn.

Tegen cement zullen we altijd zaad zijn.

Nooit meer bijlen die aan de toekomst ontsnappen.

Nooit meer, nergens, tegen wie dan ook.