Ghorbat - Ebi

هیچ تنهاوغریبی

طاغت غربت چشمات و نداره

هر چی دریا رو زمینِ

قد چشمات نمیتونه

ابر بارونی بیاره

وقتی دلگیری و تنها

غربت تمام دنیا

ازدریچهٔ قشنگِ

چشم روشنت میباره

وقتی دلگیری و تنها

غربت تمامِ دنیا

از دریچهٔ قشنگِ

چشمِ روشنت میباره

نمیتونم غریبه باشم

تویِ آیینهٔ چشمات

تو بزار که من بسوزم

مثل شمعی توی شبهات

توی این غروب دلگیرِ جدایی

توی غربتی که همرنگ چشاته

همیشه غبارِ اندوه

روی گلبرگ لباتِ

حرفی داری روی لبهات

اگه آهِ سینه سوزِ

اگه حرفی از غریبی

اگه گرمایِ تموزِ

تو بگو به این شکسته

قصه های بی کسیتو

اضطراب و نگرانیت

حرفایِ دلواپسیتو

حرفای دلواپسیتو

نمیتونم غریبه باشم

توی آیینهٔ چشمات

تو بزار که من بسوزم

مثل شمعی توی شبهات

نمیتونم نمیتونم

نمیتونم نمیتونم

Geen eenzaamheid

De verleiding van dakloosheid bestaat niet

Wat de zee op het land ook is

De hoogte van de ogen kan niet

Breng een regenachtige wolk

Wanneer gefrustreerd en alleen

Dakloosheid van de hele wereld

Vanuit een prachtig raam

Je ogen lichten op

Wanneer gefrustreerd en alleen

Dakloosheid van de hele wereld

Vanuit een prachtig raam

Je ogen lichten op

Ik kan geen vreemde zijn

In de spiegel van je ogen

Laat me branden

Als een kaars in twijfel

In deze deprimerende avond van scheiding

In een vreemdeling wiens ogen dezelfde kleur hebben

Altijd het stof van verdriet

Op de bloemblaadjes van je lippen

Je hebt iets op je lippen

Als een zucht van verlichting

Als een woord van een vreemde

Als de hitte van juli

Je zegt dat dit kapot is

Verhalen zonder persoonlijkheid

Angst en zorgen

Een woord van zorg

Een woord van zorg

Ik kan geen vreemde zijn

In de spiegel van je ogen

Laat me branden

Als een kaars in twijfel

ik kan het niet ik kan het niet

ik kan het niet ik kan het niet