Зеркало чёрного города - Дубовый Гаайъ

Мой чёрный город спит тревожным сном

Спят чёрные дома в городе моём

Спит чёрный асфальт, но яркий луч фонаря

Не спит не сплю и я

И я взрываю косяк я уплываю в даль

На моих ладонях пылью остаётся шмаль

Меня манит чернота меня зовёт город мой

Что ты идёшь?

Я беру тебя с собой

Шум пустоты давящий на уши звон

Одинокий прохожий лунный свет со всех сторон

Надпись на заборе впечатляет …

А ну давай давай сильнее ветер дуй

Ветер гони ты на хрен ночь

Я запаренный, но всё же я готов тебе помочь

Мы прогоним её не оставив даже тень

Потом косяк на двоих и будет новый день

Ветер гонит мусор над домами край зари

Мой город я с тобой и всегда со мною ты

Где-то в утреннем тумане слышна сирена

Что-то дёрнулось внутри это измена

На мокром тротуаре уже сухая плешь

Солнце греет землю меня греет хэш

Солнечный свет играет в битом стекле

Как одинокие мысли в моей голове

Mijn zwarte stad slaapt in een verontrustende droom

Slapende zwarte huizen in mijn stad

Slapend zwart asfalt, maar een heldere lichtstraal van een lantaarn

Ik slaap niet, ik slaap ook niet

En ik blaas de joint op, ik zweef weg in de verte

Shmal blijft stof op mijn handpalmen

De duisternis wenkt me, mijn stad roept

Wat ben je aan het doen?

ik neem je mee

Het geluid van leegte dat op de oren drukt

Eenzaam voorbijganger maanlicht van alle kanten

De inscriptie op het hek is indrukwekkend...

Kom op, laten we de wind harder blazen

Wind drijft je naar de nacht van de hel

Ik ben gestoomd, maar toch sta ik klaar om je te helpen

We rijden het weg zonder ook maar een schaduw achter te laten

Dan een joint voor twee en er is een nieuwe dag

De wind drijft het afval over de huizenrand van de dageraad

Mijn stad, ik ben bij jou en jij bent altijd bij mij

Ergens in de ochtendmist klinkt een sirene

Iets binnenin dit is verraad

Op het natte trottoir is al een droge kale plek

De zon verwarmt de aarde verwarmt mij hasj

Zonlicht speelt in gebroken glas

Als eenzame gedachten in mijn hoofd