Я – дождь - Дубовый Гаайъ

Слезы с неба, да, это — вода.

И от небесной воды вы ждете только вреда.

Вы все сидите дома в норах, как кроты.

И от небесной воды вы ждете только беды.

Вы все — скоты, вы все — такие мрази.

Посмотрите на себя, на вас столько грязи.

Я буду плакать и глаза свои закрою.

Выходите все, я вас умою.

Я — дождь, я когда-нибудь пройду

И на сыром асфальте оставлю тоску.

В лужах моих слез будет ваша грязь,

Это значит кончилась моя власть.

Но половина предпочтет грязь моим слезам

И будут молча сидеть по своим домам.

Потом выйдут все, чтобы денег нажить,

И по моим слезам будут, смеясь, ходить.

Когда идет дождь, гремят грозы —

Это смех с дождем или смех сквозь слезы.

Вы боитесь меня, лицо закрыв руками.

Я — дождь, я смеюсь над вами.

Я слышу треск перепонок в ваших ушах.

Я разрушаю мозги, мне нравится страх,

Который я вселяю в вас, выбивая ложь.

Я смеюсь над вами, я — дождь.

С каплей моей смешай свою слезу.

Тебе будет легче, когда я уйду.

Смейся со мной, когда услышишь мой гром.

Я уйду, будет легче, может быть, потом.

А теперь сам уходи, иди, куда захочешь.

Ты моими слезами лицо еще намочишь.

Ты улыбнешься еще, как в первый раз.

Я — дождь, я смеюсь и плачу за вас!

Tranen uit de lucht, ja, het is water.

En je verwacht alleen maar schade van hemels water.

Jullie zitten allemaal thuis in holen als moedervlekken.

En je verwacht alleen maar ellende van hemels water.

Jullie zijn allemaal vee, jullie zijn allemaal zo'n uitschot.

Kijk naar jezelf, er zit zoveel vuil op je.

Ik zal huilen en mijn ogen sluiten.

Kom naar buiten, iedereen, ik zal jullie wassen.

Ik ben de regen, ik zal op een dag voorbijgaan

En op vochtig asfalt verlaat ik melancholie.

In de poelen van mijn tranen zal jouw vuil zijn,

Het betekent dat mijn macht voorbij is.

Maar de helft verkiest vuil boven mijn tranen

En ze zullen stil in hun huizen zitten.

Dan komt iedereen naar buiten om geld te verdienen,

En ze zullen lachend op mijn tranen lopen.

Als het regent, onweer

Het is lachen met regen of lachen door tranen.

Je bent bang voor mij en bedekt je gezicht met je handen.

Ik ben de regen, ik lach je uit.

Ik hoor het geknetter van vliezen in je oren.

Ik vernietig hersenen, ik hou van angst

Die ik je inprent, leugens uitwissen.

Ik lach om je, ik ben de regen.

Meng je traan met mijn druppel.

Het zal gemakkelijker voor je zijn als ik vertrek.

Lach met me mee als je mijn donder hoort.

Ik ga weg, het zal makkelijker zijn, misschien later.

En ga nu zelf weg, ga waar je maar wilt.

Je zult nog steeds je gezicht natmaken met mijn tranen.

Je zult weer glimlachen, zoals de eerste keer.

Ik ben de regen, ik lach en huil om jou!