Мой мир - Дубовый Гаайъ

Я не мерил сантиметры глубины своей души,

Потому что в ней много километров пустоты

И каждый миллиметр ее кровоточит

И то что было моим смехом, на дне души молчит

И это ты виноват, ты отвратительно жесток

Ты виноват, ты мне ничем не помог

Ты выжираешь мою душу и это твой пир

Я ненавижу тебя... мой мир

Мой мир состоит из дыма стлевших друзей

Из них никто не горел, они истлели от идей

Горящих внутри, лишь только каждому из них

Мой мир... ты уничтожил их

Вечно серое небо в обоих глазах

Обломки бледный звезд в твоих холодных руках

И я тоже много пью, когда идет пир

Я ненавижу тебя... мой мир

Hадежда есть всегда, но ее надо найти

И заходя в метро, ты надежду подбери

Ты достань ее из лужи, отряхни от песка

И ты увидишь как твоя надежда мала

Hу давай нальем ванну теплой воды,

Hожом по вене полоснем, теперь уж все до пизды

И в похоронной конторе деньги примет кассир

Я ненавижу тебя... мой мир

Достает пустотой телефонных гудков,

И во мне остается боль несказанных слов

Пепел пьяных друзей на грязном столе

В треснутой рюмке капли водки на дне

Hо солнечный свет наполняет мой дом

И кто-то опять смеется за окном

И птицы заполняют голубой эфир

Я так люблю и ненавижу тебя мой мир

Я так люблю и ненавижу тебя мой мир

Я так люблю и ненавижу тебя мой мир

Я так люблю и ненавижу тебя мой мир

Я так люблю и ненавижу тебя мой мир

Ik heb de centimeters van de diepte van mijn ziel niet gemeten,

Omdat het vele kilometers leegte heeft

En elke millimeter ervan bloedt

En wat was mijn lach is stil op de bodem van de ziel

En het is jouw schuld, je bent walgelijk wreed

Het is jouw schuld, je hebt me niet geholpen

Je eet mijn ziel en dit is jouw feest

Ik haat je... mijn wereld

Mijn wereld bestaat uit de rook van gevallen vrienden

Geen van hen brandde, ze vervielen van ideeën

Van binnen brandend, alleen voor elk van hen

Mijn wereld... je hebt ze vernietigd

Voor altijd grijze luchten in beide ogen

Fragmenten van bleke sterren in je koude handen

En ik drink ook veel als er een feest is

Ik haat je... mijn wereld

Er is altijd hoop, maar die moet gevonden worden

En als je de metro instapt, krijg je hoop

Je haalt haar uit de plas, schudt het zand eraf

En je zult zien hoe klein je hoop is

Laten we een bad met warm water inschenken,

We zullen een ader doorsnijden met een mes, nu is het allemaal aan poesje

En in het uitvaartcentrum zal de kassier het geld aannemen

Ik haat je... mijn wereld

Krijgt de leegte van telefoonpiepjes,

En de pijn van onuitgesproken woorden blijft in mij

As van dronken vrienden op een vuile tafel

In een gebarsten glas, druppels wodka op de bodem

Maar zonlicht vult mijn huis

En er staat weer iemand te lachen buiten het raam

En de vogels vullen de blauwe ether

Ik hou zoveel van je en haat je, mijn wereld

Ik hou zoveel van je en haat je, mijn wereld

Ik hou zoveel van je en haat je, mijn wereld

Ik hou zoveel van je en haat je, mijn wereld

Ik hou zoveel van je en haat je, mijn wereld