Сон - Дубовый Гаайъ

Мне хочется быть сном, мягким как запах цветка,

Мне хочется быть сном, плывущим сквозь облака.

Ломающим явь на щепки часов и на обломки дней,

Мне хочется быть сном, в котором я бы увиделся с ней.

Ветер с полей моих снов приносит лишь тёплую ночь,

И дождь умывает рассвет, как наяву, точь-в-точь.

Смогу ли я стать сном ушедших друзей, мне ответит табачный дым

И сколько мне надо ждать, и буду ли я цветным.

Мне хочется быть сном, в котором печаль умрёт,

Мне хочется быть сном, где хотя бы кто-то не мрёт.

Но будет ли так, я узнаю потом, прижимая подушку к лицу,

Мне хочется быть сном.

Я буду им, если усну.

Ik wil een droom zijn, zacht als de geur van een bloem,

Ik wil een droom zijn die door de wolken zweeft.

De werkelijkheid brekend in splinters van uren en fragmenten van dagen,

Ik wil een droom zijn waarin ik haar zou zien.

De wind uit de velden van mijn dromen brengt alleen een warme nacht,

En de regen spoelt de dageraad weg, alsof het in werkelijkheid precies is.

Zal ik een droom kunnen worden van overleden vrienden, tabaksrook zal mij antwoorden?

En hoe lang moet ik wachten, en word ik gekleurd.

Ik wil een droom zijn waarin verdriet sterft

Ik wil een droom zijn waarin tenminste niet iemand sterft.

Maar zal het zo zijn, daar kom ik later achter, terwijl ik het kussen tegen mijn gezicht druk,

Ik wil een droom zijn.

Ik zal hem zijn als ik in slaap val.