À la fois - Dub Inc

Peut-on vivre ensemble?

On allie nos voix pour se dépasser

La musique nous rassemble

J’me sens chez moi partout et nulle part à la fois

Et j’ai toujours ce caillou qui me gêne à chaque pas

Des principes qui nous rendent fous et nous séparent parfois

On s’endurcit à chaque coup et repart au combat

Seuls même parmi la foule et le monde entre les bras

Fais sauter les verrous de ces prisons d’autrefois

En moi ce sang qui coule est gaulois comme yorouba

Donc j’me sens chez moi partout et nulle part à la fois

On a tous un rêve une terre promise

Là où tout s’achève et tout commence

D’aussi loin que nos histoires divisent

Je serai chez moi malgré les violences

Nos fiertés survivent et se déguisent

Au-delà des blessures, au-delà des offenses

Liberté pour les hommes quoiqu’on dise

Je ne peux choisir ce qui pèse sur la balance

Tous sur le même bateau, mais pas le même sol

On a tous un drapeau et certains me désolent

Chacun ses idéaux, pas les mêmes symboles

On devient tous égaux quand la mort nous isole

Pas la peine de venir me dire ce qui ne va pas

Chacun son histoire que personne ne l’efface

On est sur la même route, mais pas la même voie

Là où je suis, là où je vais, ça j’y pense

Donc j’me sens chez moi partout et nulle part à la fois

Et j’ai toujours ce caillou qui me gêne à chaque pas

Des principes qui nous rendent fous et nous séparent parfois

On s’endurcit à chaque coup et repart au combat

Seuls même parmi la foule et le monde entre les bras

Fais sauter les verrous de ces prisons d’autrefois

En moi ce sang qui coule est gaulois comme yorouba

Donc je m’sens chez moi partout et nulle part à la fois

Ne me parle pas de remplacement

Juste mélanges et sentiments

Le passé n’est pas devant

J'écoute l’ancien mais j’avance

Et qui dit vrai?

Et qui ment?

Qui seraient les vrais savants?

Qui piétinent tous nos tourments?

Mais nos pensées les devancent

Mais dis-moi quel monde et quels peuples seraient menacés

Par nos familles, nos gênes ou nos sensibilités?

Mais quel avenir serait plus civilisé

Un futur fait ensemble ou un avenir divisé?

Nos valeurs n’sont pas actuelles

Du futur nous sommes l’essentiel

N’aies pas peur que ça s’renouvelle

Laisse la haine se briser les ailes

Face à face nos vies en duel

Que nos fils ne soient pas pareils

Tous prêts à répondre à l’appel

D’un monde qui n’sera jamais le même

Donc j’me sens chez moi partout et nulle part à la fois

Et j’ai toujours ce caillou qui me gêne à chaque pas

Des principes qui nous rendent fous et nous séparent parfois

On s’endurcit à chaque coup et repart au combat

Seuls même parmi la foule et le monde entre les bras

Fais sauter les verrous de ces prisons d’autrefois

En moi ce sang qui coule est gaulois comme yorouba

Donc je m’sens chez moi partout et nulle part à la fois

Donc j’me sens chez moi partout et nulle part à la fois

Sans frontière est notre résidence

On s’endurcit à chaque coup et repart au combat

Vivre ensemble devient une évidence

Seul même parmi la foule et le monde entre les bras

La musique est notre délivrance

En moi ce sang qui coule est gaulois comme yorouba

Kunnen we samenwonen?

We combineren onze stemmen om onszelf te overtreffen

Muziek brengt ons samen

Ik voel me overal thuis en nergens tegelijk

En ik heb nog steeds deze kiezelsteen die me stoort bij elke stap

Principes die ons gek maken en ons soms scheiden

We worden harder met elke slag en gaan weer vechten

Alleen, zelfs tussen de menigte en de wereld in je armen

Breek de sloten van deze oude gevangenissen

In mij is dit stromende bloed Gallisch zoals Yoruba

Ik voel me dus overal en nergens tegelijk thuis

We hebben allemaal een droom een ​​beloofd land

Waar het allemaal eindigt en het allemaal begint

Voor zover onze verhalen zich splitsen

Ik ben thuis ondanks het geweld

Onze trots overleven en vermommen

Voorbij de wonden, voorbij de overtredingen

Vrijheid voor mannen, wat ze ook zeggen

Ik kan niet kiezen wat op de weegschaal weegt

Allemaal op dezelfde boot, maar niet op dezelfde grond

We hebben allemaal een vlag en sommige maken me verdrietig

Iedereen heeft zijn eigen idealen, niet dezelfde symbolen

We worden allemaal gelijk als de dood ons isoleert

Doe geen moeite om te komen en me te vertellen wat er aan de hand is

Iedereen heeft zijn eigen verhaal dat niemand kan wissen

We zitten op dezelfde weg, maar niet op dezelfde weg

Waar ik ben, waar ik heen ga, denk ik erover na

Ik voel me dus overal en nergens tegelijk thuis

En ik heb nog steeds deze kiezelsteen die me stoort bij elke stap

Principes die ons gek maken en ons soms scheiden

We worden harder met elke slag en gaan weer vechten

Alleen, zelfs tussen de menigte en de wereld in je armen

Breek de sloten van deze oude gevangenissen

In mij is dit stromende bloed Gallisch zoals Yoruba

Ik voel me dus overal en nergens tegelijk thuis

Praat me niet over vervanging

Gewoon mengsels en gevoelens

Het verleden is niet vooruit

Ik luister naar het oude, maar ik ga vooruit

En wie spreekt de waarheid?

En wie liegt?

Wie zouden de echte geleerden zijn?

Wie vertrappelen al onze kwellingen?

Maar onze gedachten zijn hen vooruit

Maar vertel me welke wereld en welke volkeren bedreigd zouden worden?

Door onze families, onze genen of onze gevoeligheden?

Maar welke toekomst zou meer beschaafd zijn?

Een toekomst samen gemaakt of een verdeelde toekomst?

Onze waarden zijn niet actueel

Van de toekomst zijn wij de essentie

Wees niet bang dat het weer zal gebeuren

Laat haat zijn vleugels breken

Oog in oog met onze duellerende levens

Dat onze zonen niet hetzelfde zijn

Helemaal klaar om de oproep te beantwoorden

Van een wereld die nooit meer hetzelfde zal zijn

Ik voel me dus overal en nergens tegelijk thuis

En ik heb nog steeds deze kiezelsteen die me stoort bij elke stap

Principes die ons gek maken en ons soms scheiden

We worden harder met elke slag en gaan weer vechten

Alleen, zelfs tussen de menigte en de wereld in je armen

Breek de sloten van deze oude gevangenissen

In mij is dit stromende bloed Gallisch zoals Yoruba

Ik voel me dus overal en nergens tegelijk thuis

Ik voel me dus overal en nergens tegelijk thuis

Grenzeloos is ons thuis

We worden harder met elke slag en gaan weer vechten

Samenwonen wordt vanzelfsprekend

Alleen, zelfs tussen de menigte en de wereld in je armen

Muziek is onze verlossing

In mij is dit stromende bloed Gallisch zoals Yoruba