Barklay - APE

Bonifico il mio campo di visione

Curo i dettagli per non farci confusione

Non chiedermi perchè devo ancora studiare come

La mia idea fissa è un’impossibile evasione

La testa che mi scoppia panico manca l’aria

Sempre la stessa scena sempre nitida chiara

L’orgoglio da mannaro scatenò la mia follia

Legittima difesa non resse come teoria

Un lampo che ti cambia ti trasforma in colpevole

Non bastano i rimorsi non sei tu a fare le regole

Ogni anno che mi manca può uccidere

La dignità di un uomo sparisce se chiuso in carcere

Taglio netto devo svoltare al volo

Non è campare se alzo gli occhi ma non vedo il cielo

Non so pensare al mio futuro ancora qui da solo

Stanotte è l’ultima occasione da prendere al volo!

-rit

Lascio che sia un’ossessione a guidarmi!

Ho poco tempo per accontentarmi!

Non mi consumo solo a consolarmi!

Troverò nuove armi, come puoi fermarmi?!

(Sir Bod)

C'è troppo poco tempo e scendo

Prendo il necessario porto l’immaginario al top o trop

È la mezza in punto, punto le scale chi le sale più?

E dalla porta parte una spirale a scendere,(e giù!)

Trovo tutto o niente

Assordante il silenzio

Poi i freni lo rompono

E io salgo ergo algoritmo alterato

Parlo poco (poco?!), poco è il fiato mi è stato rubato

Nell’aria viziata da un lavoro malato

Via da qui per sentirci vivi, siamo divi verso nuovi lidi

E se domani sarà oggi easy, divi!

(senza più avere sogni in leasing!)

-rit

Lascio che sia un’ossessione a guidarmi!

Ho poco tempo per accontentarmi!

Non mi consumo solo a consolarmi!

Troverò nuove armi, come puoi fermarmi?!

Ik draag mijn gezichtsveld over

Ik zorg voor de details om niet in de war te raken

Vraag me niet waarom ik nog moet studeren hoe

Mijn vaste idee is een onmogelijke ontsnapping

Mijn hoofd dat uitbreekt in paniek mist de lucht

Altijd dezelfde scène altijd scherp helder

Weerwolftrots ontketende mijn waanzin

Legitieme verdediging hield geen stand als theorie

Een flits die je verandert, maakt je schuldig

Wroeging is niet genoeg, jij bent niet degene die de regels maakt

Elk jaar dat ik mis kan dodelijk zijn

De waardigheid van een man verdwijnt als hij opgesloten wordt in de gevangenis

Schone snit, ik moet meteen aan de slag

Het is niet levend als ik omhoog kijk, maar ik zie de lucht niet

Ik kan niet nadenken over mijn toekomst, nog steeds hier alleen

Vanavond is de laatste kans om te grijpen!

-rit

Ik laat het een obsessie zijn om mij te leiden!

Ik heb weinig tijd om tevreden te zijn!

Ik consumeer mezelf niet alleen om mezelf te troosten!

Ik zal nieuwe wapens vinden, hoe kun je me stoppen?!

(Meneer Bod)

Er is te weinig tijd en ik stap uit

Ik neem het nodige Ik breng de verbeelding naar de top of trop

Het is half tien, wie beklimt het meest de trap?

En vanuit de deur gaat een spiraal naar beneden, (en naar beneden!)

Ik vind alles of niets

Oorverdovende stilte

Dan breken de remmen het

En ik ga ergo gewijzigd algoritme op

Ik spreek weinig (weinig ?!), weinig is mijn adem werd gestolen

In de lucht verwend door een zieke baan

Weg van hier om ons levend te voelen, we zijn sterren op weg naar nieuwe kusten

En als morgen makkelijk is vandaag, diva's!

(geen dromen meer gehuurd!)

-rit

Ik laat het een obsessie zijn om mij te leiden!

Ik heb weinig tijd om tevreden te zijn!

Ik consumeer mezelf niet alleen om mezelf te troosten!

Ik zal nieuwe wapens vinden, hoe kun je me stoppen?!