Ты познакомишь его с мамой - Денис Лирик

У вас любовь, и ты познакомишь его с мамой.

И тоже скажешь ей, что он самый-самый.

Он принесет цветы и конфеты к чаю.

Прям как у нас с тобой в самом начале.

Ты улыбнешься, сжав его руку крепко,

Ведь будет волноваться и говорить нелепо.

Отвечать устанет на мамины вопросы,

Типа: «Зачем она тебе?

Ведь ты же взрослый!»

До двери проводишь, поцелуешь в губы.

Как представлю — мгновенно гибну.

Напишет вечером какая мама классная,

И что день прошел не напрасно.

Он на классике, в белой рубашке,

Начищенные туфли, да при бумажках.

На иномарочке, а я всё на ВАЗе.

И до сих пор не понял — всё дело в этом разве?

Припев:

С мамой другого ты знакомишь,

И про меня ты навряд ли вспомнишь.

Снова осень, снова грозами,

Ты мне так нужна.

Мы не заметно так чужими стали.

А я как не пытался, нас с тобой спасал.

Но в твоих глазах затухали искры,

И замену мне ты нашла так быстро.

И ты не видела меня как ломало,

Пульс как гвоздь ударял по вискам.

Меня будто бы, знаешь, просто не стало.

Вырвали сердце и напополам.

Целый месяц я не вставал с кровати,

Оклемался вроде, но тело ватное.

По две пачки в день убивался дымом,

«Она тебя не стоит» — я согласен, да, мам.

Тяжело, ведь люблю до сих пор.

Знаю, пройдет, но походу, не скоро.

Так обычно всё и происходит —

Один всё отдаст, другой просто уходит.

Припев:

С мамой другого ты знакомишь,

И про меня ты навряд ли вспомнишь.

Снова осень, снова грозами,

Ты мне так нужна.

Друзья!

Обращаем Ваше внимание: чтобы правильно исправить текст песни,

надо выделить как минимум два слова

Je hebt liefde en je zult hem aan je moeder voorstellen.

En vertel haar ook dat hij de beste is.

Hij zal bloemen en snoepjes voor de thee brengen.

Net als jij en ik in het begin.

Je glimlacht, knijpt stevig in zijn hand,

Hij zal zich tenslotte zorgen maken en absurd praten.

Moe van het beantwoorden van moeders vragen,

Zoals: “Waarom heb je het nodig?

Je bent tenslotte volwassen!”

Je loopt naar de deur, je kust op de lippen.

Zoals ik me voorstel, sterf ik onmiddellijk.

Schrijf 's avonds wat een toffe mama,

En dat de dag niet voor niets was.

Hij draagt ​​een klassieker, in een wit overhemd,

Gepoetste schoenen, maar met papieren.

Op een buitenlandse auto, en ik zit nog steeds op een VAZ.

En ik begrijp het nog steeds niet - is dat het hele punt, niet?

Refrein:

Je introduceert een andere moeder,

En je zult me ​​nauwelijks herinneren.

Weer herfst, weer onweer

Ik heb je zo nodig.

We zijn niet merkbaar vreemden geworden.

En wat ik ook probeerde, ik heb jou en mij gered.

Maar de vonken vervaagden in je ogen,

En je hebt zo snel een vervanger voor me gevonden.

En je zag niet hoe het me brak,

De pols sloeg als een spijker in mijn slapen.

Het is alsof, weet je, ik bestond gewoon niet.

Ze scheurden het hart eruit en in tweeën.

Een hele maand lang kwam ik mijn bed niet uit,

Het leek beter te worden, maar het lichaam is gewatteerd.

Twee pakjes per dag kwamen om door rook,

"Ze is jou niet waard" - ik ben het ermee eens, ja, mam.

Het is moeilijk, want ik hou er nog steeds van.

Ik weet dat het voorbij zal gaan, maar het zal niet snel zijn.

Zo gaat het meestal -

De een zal alles geven, de ander gaat gewoon weg.

Refrein:

Je introduceert een andere moeder,

En je zult me ​​nauwelijks herinneren.

Weer herfst, weer onweer

Ik heb je zo nodig.

Vrienden!

Let op: om de tekst correct te corrigeren,

er moeten minimaal twee woorden zijn geselecteerd