Слишком идеальная - Денис Лирик

Она была слишком идеальная,

Не выносила мозг, чистота в спальне.

Всё на своих местах, ни одной пылинки,

Даже на мне всегда блестели ботинки.

Подсказывала рифмы к моим песням новым,

Ты самый лучший, всегда я слышал перед сном.

А на утро ждал меня вкусный завтрак,

И так каждый раз, каждое завтра.

Любила фильмы, под которые поплакать можно,

Разные вкусняшки, фрукты, мороженое.

И как обычно уснёт на середине,

А я в кровать спешу лишь под утро синий.

Она так мечтала в доме жить уютном,

Где-нибудь за городом, где не людно.

Я так смеялся над её мечтой тогда,

И только сейчас понял, какой я был дурак.

Припев:

И даже бумажным цветам она бы так рада была.

А я не видел и не замечал, как я сам всю любовь убивал.

И даже бумажным цветам она бы так рада была.

А я не видел и не замечал, как я сам всю любовь убивал.

Она любила делать для меня сюрпризы,

Я не дарил цветы, не возил в круизы.

Зависал не с теми, забивал на темы,

Микрофон пылился месяцами без дела.

Летело время, я становился хамом,

Спотыкался и падал вечно в ямы.

В душе камни, внутри пропасть,

Я думал так у всех: алкоголь, молодость.

Любила правду и никогда не врала,

На компромиссы шла, а я баран на таран.

До конца упрям, слал ко всем чертям,

Пыталась починить то, что я ломал.

Не замечал, как она меня любила,

Чувства топтал, уходил без причин.

Её нервы сдали и она ушла,

Раз и навсегда.

Припев:

И даже бумажным цветам она бы так рада была.

А я не видел и не замечал, как я сам всю любовь убивал.

И даже бумажным цветам она бы так рада была.

А я не видел и не замечал, как я сам всю любовь убивал.

Ze was te perfect

Ik kon de hersenen niet uitstaan, netheid in de slaapkamer.

Alles staat op zijn plaats, geen enkel stofje,

Zelfs mijn laarzen glimmen altijd.

Voorgestelde rijmpjes voor mijn nieuwe liedjes,

Je bent de beste, hoorde ik altijd voor het slapengaan.

En 's morgens stond er een heerlijk ontbijt op me te wachten,

En dus elke keer, elke morgen.

Ik hield van films die je aan het huilen maken

Diverse snacks, fruit, ijs.

En zoals gewoonlijk valt hij in het midden in slaap,

En ik haast me alleen in de blauwe ochtend naar bed.

Ze droomde er zo van om in een gezellig huis te wonen,

Ergens buiten de stad, waar het niet druk is.

Ik heb toen zo hard gelachen om haar droom,

En nu pas realiseerde ik me wat een dwaas ik was.

Refrein:

En zelfs papieren bloemen zouden haar zo blij maken.

En ik zag en merkte niet hoe ik zelf alle liefde doodde.

En zelfs papieren bloemen zouden haar zo blij maken.

En ik zag en merkte niet hoe ik zelf alle liefde doodde.

Ze vond het heerlijk om me te verrassen

Ik gaf geen bloemen, ik nam ze niet mee op cruises.

Ik ging met de verkeerde mensen om, gaf de onderwerpen op,

De microfoon stond maandenlang stof te vergaren zonder werk.

De tijd vloog voorbij, ik werd een lomperd,

Ik struikelde en viel voor altijd in de pits.

Er zijn stenen in de ziel, een afgrond van binnen,

Dat dacht ik voor iedereen: alcohol, jeugd.

Hield van de waarheid en loog nooit,

Ik ging tot compromissen, en ik ben een ram voor een ram.

Koppig tot het einde, naar de hel gestuurd,

Ik probeerde te repareren wat ik had gebroken.

Ik merkte niet hoe ze van me hield

Gevoelens vertrapt, vertrokken zonder reden.

Haar zenuwen gaven het op en ze vertrok,

Eens en voor altijd.

Refrein:

En zelfs papieren bloemen zouden haar zo blij maken.

En ik zag en merkte niet hoe ik zelf alle liefde doodde.

En zelfs papieren bloemen zouden haar zo blij maken.

En ik zag en merkte niet hoe ik zelf alle liefde doodde.