Привычка - Денис Лирик

Припев:

Ты для меня та, чего я никогда не куплю,

Для меня та, которую люблю.

И если вдруг мы уже не будем вместе,

То пусть в памяти, будут эти песни.

Ты для меня та, чего я никогда не куплю,

Для меня та, которую люблю.

И если вдруг мы уже не будем вместе,

То пусть в памяти, будут эти песни.

Ничё не говори, но это любовь точно,

Бывает просыпаюсь от чего-то среди ночи.

Сны о ней, банальные стихи на листах,

И постоянные вопросы: «Ты не устал?»

Всё было круто, об этом оба знаем,

Как бы не орали там, всё же скучаем,

Не знаю конечно, как без меня ей там живёться,

Но по ходу я влип, сердце чё-то не бьётся.

Уже соскучился, по скандалам нашим,

По маячкам, ссоры уже со стажем,

Вечно орём чё-то, а чё нам ещё делать?

Мириться не умеем, разбежаться хватит смелости.

Два сапога пара — но с ней не парюсь я,

Значит так надо, если я вспоминаю.

Приколов много, только она поймёт их,

Полнолуние и тогда день из короче.

Утром на кухне, она возле зеркала,

Я делаю завтрак — она марафет.

Уже родным стало, её вынос мозга,

Я хочу есть, замёрзла, уже поздно.

Жареные пельмени — коронное блюдо,

Фильмак на компе, короче всё это люблю я.

Порой охота, подарить ей кляп,

Да и без него с ней, у меня всё ништяк.

Уже так привык слышать, этот крик,

Она права во всём, а я не мужик.

Не дарю цветы, старый алкоголик,

Конкретный лентяй, живу в этой роли.

Где-нибудь на лавке, пьём не сок, явно,

Трещим на любую тему угар пьяный.

Но как-то тихо, никто не орёт сбоку,

Не ведёт за руку — «показывай дорогу».

Ждёт рассвета, дарит головную боль,

Читает морали мне, за алкоголь.

И я упрямый, и спорить бесполезно даже,

Читаю сопли, пока там кто-то пашет.

Ну, а так, это любовь стопудова,

Было всё ништяк, я не ищу виновных.

Припев:

Ты для меня та, чего я никогда не куплю,

Для меня та, которую люблю.

И если вдруг мы уже не будем вместе,

То пусть в памяти, будут эти песни.

Ты для меня та, чего я никогда не куплю,

Для меня та, которую люблю.

И если вдруг мы уже не будем вместе,

То пусть в памяти, будут эти песни.

Ты для меня та, чего я никогда не куплю,

Для меня та, которую люблю.

И если вдруг мы уже не будем вместе,

То пусть в памяти, будут эти песни.

Ты для меня та, чего я никогда не куплю,

Для меня та, которую люблю.

И если вдруг мы уже не будем вместе,

То пусть в памяти, будут эти песни.

Refrein:

Jij bent degene voor mij die ik nooit zal kopen,

Voor mij degene van wie ik hou.

En als we ineens niet meer samen zijn,

Laat deze liedjes dan in het geheugen staan.

Jij bent degene voor mij die ik nooit zal kopen,

Voor mij degene van wie ik hou.

En als we ineens niet meer samen zijn,

Laat deze liedjes dan in het geheugen staan.

Zeg niets, maar dit is zeker liefde,

Soms word ik midden in de nacht ergens wakker van.

Dromen over haar, banale gedichten op vellen,

En constante vragen: "Ben je moe?"

Alles was cool, we weten het allebei,

Hoe ze daar ook schreeuwden, we missen je nog steeds,

Ik weet natuurlijk niet hoe ze daar zonder mij kan leven,

Maar gaandeweg kwam ik vast te zitten, mijn hart klopt om de een of andere reden niet.

Ik mis onze schandalen nu al,

Volgens bakens zijn er al ruzies,

We schreeuwen altijd iets, maar wat kunnen we nog meer doen?

We weten niet hoe we ons moeten verzetten, er is genoeg moed om weg te rennen.

Twee paar laarzen - maar ik maak me geen zorgen om haar,

Dus het is nodig, als ik me goed herinner.

Er zijn veel grappen, alleen zij zal ze begrijpen,

Volle maan en dan is de dag korter.

's Morgens in de keuken staat ze bij de spiegel,

Ik maak ontbijt - ze is een marafet.

Het is al inheems geworden, haar verwijdering van de hersenen,

Ik wil eten, ik heb het koud, het is al laat.

Gefrituurde dumplings - een kenmerkend gerecht,

Filmak op de computer, kortom, ik hou van dit alles.

Soms jagen, geef haar een prop,

Ja, en zonder hem met haar is alles in orde met mij.

Al zo gewend om deze kreet te horen,

Ze heeft in alles gelijk, maar ik ben geen man.

Ik geef geen bloemen, oude alcoholist,

Een specifiek lui persoon, ik leef in deze rol.

Ergens op de bank drinken we natuurlijk geen sap

We zullen dronken worden over elk onderwerp.

Maar het is op de een of andere manier stil, niemand schreeuwt vanaf de zijkant,

Leidt niet bij de hand - "toon de weg".

Wachten op de dageraad, geeft hoofdpijn,

Leest moraal voor mij, voor alcohol.

En ik ben koppig, en het heeft zelfs geen zin om ruzie te maken,

Ik lees snot terwijl iemand daar ploegt.

Wel, wel, dit is de liefde van Stopudov,

Alles was in orde, ik ben niet op zoek naar de schuldigen.

Refrein:

Jij bent degene voor mij die ik nooit zal kopen,

Voor mij degene van wie ik hou.

En als we ineens niet meer samen zijn,

Laat deze liedjes dan in het geheugen staan.

Jij bent degene voor mij die ik nooit zal kopen,

Voor mij degene van wie ik hou.

En als we ineens niet meer samen zijn,

Laat deze liedjes dan in het geheugen staan.

Jij bent degene voor mij die ik nooit zal kopen,

Voor mij degene van wie ik hou.

En als we ineens niet meer samen zijn,

Laat deze liedjes dan in het geheugen staan.

Jij bent degene voor mij die ik nooit zal kopen,

Voor mij degene van wie ik hou.

En als we ineens niet meer samen zijn,

Laat deze liedjes dan in het geheugen staan.