Когда есть кто-то рядом - Денис Лирик

Люби, цени, храни…

Люби, цени, храни…

Два человека, кто из-за нас проливает слёзы,

Это любимая и мама, а мы лишь боли доза.

На все вопросы они дадут тебе ответ.

Они одни, кто у окна встречает из-за нас рассвет.

Мы где-то там, непонятно где, обитаем

Не знаем меры, не делаем, что обещаем,

Приносим нервы домой первым делом.

А что им остается?

Как просто промолчать.

И нам уже не стать достойными у них в глазах,

Я изменил бы всё, но нет пути назад.

Но я люблю маму, люблю свою родную.

Цени их мнение, выбор, они достойны уважения.

Где ты бы ни был, они всегда помогут,

Не важно, где, найдут к тебе дорогу.

Они мне дороги и пусть бываю грубый,

Но вы одни, знай… Которых я люблю!

Пусть не смогу, для вас стать идеалом,

Хорошим сыном и для неё хорошим парнем.

Я всё такой же, лишь годы прибавляются.

Хотел бы стать другим, но как бы не старался.

А может потерялся я в этой жизни?

Да нет на вряд ли, да я простой пойми ты.

Кому то всё, да еще на блюдце,

А мне хотя бы домой живым вернуться.

С утра проснуться, а она рядом спит.

Проснётся, поорёт, а потом простит.

Цените парни, пока они нас ценят,

Ведь жизнь не справедлива ине вернуть то время.

Встать на колени и целовать им руки,

Да мне не стрёмно, надо будет сделаю!

Кому нужны мы, такие как сейчас?

Да никому!

Ума на первый класс…

Самое главное, ведь в жизни — счастье,

Здоровые родители, дорогой объятия.

А эти братья все до поры до времени.

Когда там он клялся, теперь жена беременна.

Любите парни, не каждому дано, поверь…

Сегодня не ценил, а завтра её уже нет…

И для кого-то бред, а кто слова мои услышит,

Когда есть кто-то рядом.

И сердце дышит…

Когда есть кто-то рядом

И сердце дышит…

Heb lief, waardeer, bewaar...

Heb lief, waardeer, bewaar...

Twee mensen die tranen voor ons hebben gestort

Dit is een geliefde en een moeder, en we zijn slechts een dosis pijn.

Zij zullen al uw vragen beantwoorden.

Zij zijn de enigen die vanwege ons de dageraad bij het raam ontmoeten.

We zijn ergens daarbuiten, het is niet duidelijk waar, we wonen

We kennen de maat niet, we doen niet wat we beloven,

We brengen eerst de zenuwen naar huis.

En wat blijft er voor hen over?

Hoe gemakkelijk is het om te zwijgen.

En we kunnen niet langer waardig worden in hun ogen,

Ik zou alles veranderen, maar er is geen weg terug.

Maar ik hou van mijn moeder, ik hou van mijn eigen moeder.

Waardeer hun mening, keuze, ze verdienen respect.

Waar je ook bent, ze zullen je altijd helpen,

Waar ze ook zijn, ze zullen hun weg naar jou vinden.

Ze zijn me dierbaar en laat me onbeleefd zijn,

Maar je bent alleen, weet... van wie ik hou!

Laat me niet in staat zijn om een ​​ideaal voor jou te worden,

Een goede zoon en een goede vriend voor haar.

Ik ben nog steeds dezelfde, er komen alleen jaren bij.

Ik zou graag anders willen worden, maar hoe hard ik ook mijn best doe.

Of ben ik misschien verdwaald in dit leven?

Ja, nee, het is onwaarschijnlijk, maar ik ben simpel, begrijp je.

Voor iemand alles, en zelfs op een schoteltje,

En ik kan tenminste levend naar huis terugkeren.

Word 's ochtends wakker en ze slaapt naast me.

Wordt wakker, schreeuwt en vergeeft dan.

Waardeer de jongens terwijl ze ons waarderen,

Het leven is tenslotte niet eerlijk en er is geen manier om die tijd terug te krijgen.

Ga op je knieën en kus hun handen,

Ja, ik ben niet dom, ik zal het moeten doen!

Wie heeft ons nodig, zoals nu?

Ja tegen iedereen!

Let op voor de eerste klas...

Het belangrijkste, want in het leven is er geluk,

Gezonde ouders, lieve knuffels.

En deze broers zijn voorlopig allemaal.

Toen hij daar zwoer, is nu zijn vrouw zwanger.

Hou van jongens, niet iedereen is gegeven, geloof me ...

Vandaag stelde ik het niet op prijs, maar morgen is het weg...

En voor sommigen is het onzin, maar wie zal mijn woorden horen,

Als er iemand in de buurt is.

En het hart ademt...

Als er iemand in de buurt is

En het hart ademt...