Жить так - Darom Dabro

Не смотреть в даль, жить сейчас это есть дар.

Жить так, как хочешь ты, он нам всем дал.

Но можешь ли ты забыть тот системный быт.

Проснись, тебе все лгут, это твой мир.

Умеющий плакать не покажет слез, но

Не стоит их прятать, слабость не есть добро.

Будь то ночь или утро,

Мне хватит для виража ровно семь нот,

Город молчит, он все еще спит.

Любовь живет во мне, её не убить,

Не истоптать и не исключить,

Тогда зачем он дал нам ключи?

Где тот замок, что висит для

Таких же, как мы, тех, что не стоят вряд.

Именно так, а не зря,

То, что выбрал я, то, что выбрал я.

Припев:

Свободной птицей к звездам махнуть наверх.

Дай мне влюбиться, дай рассказать им всем.

Что же нам снится, что отведет мой страх?

Как тому сбыться, мы все должны жить так, жить так.

Все, что еще не найти в них,

Ответы внутри, мое небо магнит.

Не взять толпой даже одних,

Моя удача равна вере, так идут дни.

Со мной мой духовный брат, что не стал врать,

Кругом нищета, дети дворовых драк.

Стоять за свое, пока не упадешь там,

Где мать не удержит слез, боже, не дай.

Пусть все они утопают в деньгах,

Ведь каждый сам выбирает свой рай.

Я хочу все, но хочу сам,

Хочу быть твердым в глазах отца.

Хочу с судьбою душить страх,

Сложнее вершить, а не говорить, как.

Мы все должны поступать так,

Мы все должны поступать так.

Припев:

Свободной птицей к звездам махнуть наверх.

Дай мне влюбиться, дай рассказать им всем.

Что же нам снится, что отведет мой страх?

Как тому сбыться, мы все должны жить так, жить так.

Жить так.

Жить так.

Жить так.

Жить так.

Жить так.

Жить так…

Kijk niet in de verte, nu leven is een geschenk.

Om te leven zoals jij wilt, heeft hij ons alles gegeven.

Maar kun je dat systemische leven vergeten.

Word wakker, iedereen liegt tegen je, dit is jouw wereld.

Hij die weet hoe te huilen, zal geen tranen tonen, maar

Je moet ze niet verbergen, zwakte is niet goed.

Of het nu nacht of ochtend is

Precies zeven noten zijn genoeg voor mij om te draaien,

De stad is stil, ze slaapt nog.

Liefde leeft in mij, het kan niet worden gedood,

Niet vertrappen en niet uitsluiten

Waarom gaf hij ons dan de sleutels?

Waar is het kasteel dat voor hangt?

Hetzelfde als wij, zij die het nauwelijks waard zijn.

Dat klopt, en niet tevergeefs,

Wat ik koos, wat ik koos.

Refrein:

Zwaai een vrije vogel naar de sterren.

Laat me verliefd worden, laat me ze allemaal vertellen.

Waar dromen we over dat mijn angst zal wegnemen?

Hoe kan dit uitkomen, we moeten allemaal zo leven, zo leven.

Alles wat er nog niet in te vinden is,

De antwoorden zijn binnen, mijn lucht is een magneet.

Neem geen menigte, zelfs niet alleen,

Mijn geluk staat gelijk aan geloof, zo gaan de dagen.

Bij mij is mijn geestelijke broer, die niet loog,

Rond armoede vechten kinderen van erf.

Blijf staan ​​tot je erbij neervalt

Waar de moeder de tranen niet zal bedwingen, God verhoede.

Laat ze allemaal verdrinken in geld

Iedereen kiest immers zijn eigen paradijs.

Ik wil alles, maar ik wil mezelf,

Ik wil standvastig zijn in de ogen van mijn vader.

Ik wil angst verstikken met het lot,

Het is moeilijker te doen dan te zeggen hoe.

We zouden het allemaal moeten doen

Dit zouden we allemaal moeten doen.

Refrein:

Zwaai een vrije vogel naar de sterren.

Laat me verliefd worden, laat me ze allemaal vertellen.

Waar dromen we over dat mijn angst zal wegnemen?

Hoe kan dit uitkomen, we moeten allemaal zo leven, zo leven.

Leef zo.

Leef zo.

Leef zo.

Leef zo.

Leef zo.

Leef zo...