При большой луне - Darom Dabro

Ее глаза были цвета Вселенной:

Такие чистые, светлые, двоякий плен мой.

Глотаю дым и одну за одной,

Чтобы не сорваться и суметь обойти стороной.

Луна светит, что мы с тобой как дети,

Следи за словами, чертова с*ка, ответишь.

Не надо ла-ла, я че то видал уже слышишь,

Не тебе меня учить, живи пока дышишь.

Ладно прости перегнул с пылу,

Ну, как ты хотела пламя, ну, и че без дыма?

Да люблю слышишь хватит бросай слезы,

Мне надо бежать, хорошо не слишком поздно.

Но почему нельзя нормально, просто?

Увидеть и подарить улыбкой весь остров,

Увидеть рассвет, поцеловать первой,

Ну, как же с*ка точно истрепает нервы.

Хотел уйти, но не нашел силы,

В эти моменты она туд же будет самой милой.

Так много тепла, можно сгореть планету,

Нежное тело обдувает ветром.

Кто мы друг другу и что все это?

На безымянном пальце все еще нет ответа.

Так много лет уже я слепо предан,

Быстро прибран, мысли, время бренно.

Боже, прости нас за все ошибки,

Не видеть тебя, а значит не чувствовать жизни.

Могу уходить, трудно на веке покинуть.

Какими мы были раньше?

Помнишь?

Какими?

Стынут чувства.

Стыдно?

С чего грустно?

Смотри мне в глаза, видишь как в нутри пусто.

Скажи?

Ты предала, с*ка?

Что тяжко?

Простить нужно?

Можно.

Только мираж все.

Так много мыслей аж идти страшно,

Теперь уже все.

Вся эта тема вчерашняя.

Кто он такой герой, что потащил с комы,

Ты прямо в машине там?

Или легла дома?

Больно, душно, слезы.

Но буду помнить.

Что мне тебе сказать если ком в горле?

Все уходи не нужно этих слов лишних,

Лоб в ближних, грязь эту всю выжмем.

Я отпускаю тебя.

Так нужно.

Одевайся давай прошу, так еще хуже.

Хватит игры, ну, же я знаком с пьесой.

Снова вместе?

Честно?

Не та песня.

Большое сердце и удар лезвия,

Я смог это все понять и принять бедствие.

Наша любовь, боль, дело соседское,

Давай забудем это все вместе.

Припев:

И снова без сна.

Без солнца.

Считая минуты из мира теней.

Я вспоминаю то, что не вернётся.

Молча.

Ночью при большой Луне.

И снова без сна.

Без солнца.

Считая минуты из мира теней.

Я вспоминаю то, что не вернётся.

Молча.

Ночью при большой Луне.

И снова без сна.

Без солнца.

Считая минуты из мира теней.

Я вспоминаю то, что не вернётся.

Молча.

Ночью при большой Луне.

Haar ogen waren de kleuren van het universum:

Zo schoon, helder, mijn dubbele gevangenschap.

Ik slik rook in en één voor één,

Om niet los te breken en te kunnen omzeilen.

De maan schijnt, dat jij en ik als kinderen zijn,

Let op je woorden, verdomde teef, je zult antwoorden.

Niet doen, ik heb al iets gezien dat je hoort

Leer me niets, leef terwijl je ademt.

Oké, het spijt me dat ik te ver ging met hartstocht,

Nou, hoe wilde je de vlam, nou, en wat is zonder rook?

Ja, ik hou van je, stop met huilen,

Ik moet rennen, het is nog niet te laat.

Maar waarom kan het niet gewoon zijn?

Om het hele eiland te zien en een glimlach te geven,

Zie de dageraad, kus eerst,

Nou, hoe zal de teef je zenuwen zeker rafelen.

Ik wilde weggaan, maar ik vond de kracht niet,

Op deze momenten zal ze ook de schattigste zijn.

Zoveel hitte, je kunt de planeet verbranden,

Een zacht lichaam wordt geblazen door de wind.

Wie zijn wij voor elkaar en wat is dit allemaal?

Er is nog steeds geen antwoord op de ringvinger.

Al zoveel jaren ben ik blindelings toegewijd,

Snel opgeruimd, gedachten, de tijd is vluchtig.

God vergeef ons voor al onze fouten

Je niet zien betekent het leven niet voelen.

Ik kan vertrekken, het is moeilijk om te vertrekken.

Wat waren we vroeger?

Weet je nog?

Wat?

Gevoelens bevriezen.

Beschaamd?

Waarom is het triest?

Kijk in mijn ogen, je ziet hoe leeg het van binnen is.

Vertellen?

Heb je verraden, teef?

Wat is moeilijk?

Moet je vergeven?

Kan.

Alles is slechts een luchtspiegeling.

Zoveel gedachten, het is eng om te gaan

Nu is het alles.

Dit hele topic is van gisteren.

Wie is hij zo'n held die hij uit een coma sleepte,

Zit je daar in de auto?

Of thuis liggen?

Pijnlijk, benauwd, tranen.

Maar ik zal het onthouden.

Wat moet ik je vertellen als er een brok in je keel zit?

Ga allemaal weg, je hebt deze overbodige woorden niet nodig,

Voorhoofd bij de buren, we knijpen al dit vuil eruit.

Ik laat je gaan.

Dus het is nodig.

Kleed je aan, alsjeblieft, het is nog erger.

Genoeg over het spel, nou, ik ken het spel.

Weer samen?

Eerlijk?

Niet dat liedje.

Grote hart- en mesaanval

Ik was in staat om dit alles te begrijpen en de ramp te accepteren.

Onze liefde, pijn, naaste zaken,

Laten we het allemaal samen vergeten.

Refrein:

En weer zonder slaap.

Zonder de zon.

Minuten tellen uit de wereld van schaduwen.

Ik herinner me wat niet zal terugkeren.

stil.

'S Nachts met een grote maan.

En weer zonder slaap.

Zonder de zon.

Minuten tellen uit de wereld van schaduwen.

Ik herinner me wat niet zal terugkeren.

stil.

'S Nachts met een grote maan.

En weer zonder slaap.

Zonder de zon.

Minuten tellen uit de wereld van schaduwen.

Ik herinner me wat niet zal terugkeren.

stil.

'S Nachts met een grote maan.