ХМАО - Darom Dabro

Холода, подъезды, песни под гитару

Помню пацаны были другие, город не был старым,

В оба конца за полчаса строго и ясно,

Были низкие не бездарь, за все нужно драться

Там мало солнца, много снега

Именно там я собран, там я нашел свое эго

Все свои, а мало тех кто был своим на деле,

Любили то, что было, а мимо все шли недели

Держались вместе, знали, что рамсы не будут честными

Чехи, азербайджане, даги — вообще весело!

Либо в стае, либо встань и под биток за прессинг

Лобай обеими руками не дай им пролезть сюда!

Помни, что вечер наступает рано

Пацаны с холодным сердцем не бегут — прут прямо!

Все то прошлое в этих страницах

Я пытался все забыть, но опять это снится!

(Холода, в подъезде, не дай им пролезть сюда

Пацаны с холодным сердцем не бегут — прут прямо!

Прррут прямо!)

Я помню вечер холодного марта

С запахом зимнего парка

Русские ребята в трёхе, на толпу — заварки,

Останется след, свет подающий нам звёзды

Да упал последний — папу в пот, маму в слезы,

Я че прятал людей?

За городом тянутся тучи

Если ты дал слабину, задний двор тебя научит,

За брата толпой, но брат и сам подкинет жару

Все не решится само, если пламя быть пожару

Мечтали взглянуть на мир на вечерних базарах

В старых подъездах, где глаза слезятся от кумара

Помню всех: Мишу, Андрюху, кипишь на чьей-то хате,

Летом 2006 раскидало по карте

Нашу память, что питают наши звонки с детства

Да, братишка, как ты там?

Я ровно, пацанам от сердца!

Огромный салют всем наших, больше света в окна!

Даром Добро, Ханты Мансийский округ!

У меня все хорошо, даже слишком хорошо,

Есть работа со средней зарплатой

Девушка, которая любит меня

Родители в другом городе,

Которые тоже поживали неплохо

Обычный парень с вредными привычками

И большими потребностями

Жизнь складывалась, как и у остальных парней нашего двора

В 10 первая сигарета, в 13 первый поцелуй,

Школа — дом, дом — двор, двор — работа, работа — дом,

В один день все это рухнуло в пропасть…

Koud, veranda's, liedjes met een gitaar

Ik herinner me dat de jongens anders waren, de stad was niet oud,

Rondreis in een half uur strikt en duidelijk,

Waren laag, niet middelmatig, je moet voor alles vechten

Er is weinig zon, veel sneeuw

Dat is waar ik ben verzameld, dat is waar ik mijn ego vond

Allemaal van henzelf, en weinigen van degenen die eigenlijk van henzelf waren,

Ze hielden van wat was, en alle weken gingen voorbij

Bij elkaar gehouden, wist dat de rammen niet eerlijk zouden zijn

Tsjechen, Azerbeidzjanen, Dags - over het algemeen leuk!

Ofwel in een kudde, of ga omhoog en onder de speelbal om te drukken

Lobay met beide handen laat ze hier niet door komen!

Vergeet niet dat de avond vroeg komt

Jongens met koude harten rennen niet - rechtdoor!

Al dat verleden op deze pagina's

Ik heb geprobeerd alles te vergeten, maar het is weer een droom!

(Het is koud, in het trappenhuis, laat ze hier niet binnenkomen)

Jongens met koude harten rennen niet - rechtdoor!

Prrrut recht!)

Ik herinner me een koude maart-avond

Met de geur van een winterpark

Russische jongens in drie, theeblaadjes voor het publiek,

Er zal een spoor zijn, het licht dat ons sterren geeft

Ja, de laatste viel - vader in het zweet, moeder in tranen,

Waarom heb ik mensen verstopt?

Wolken strekken zich uit buiten de stad

Als je het opgaf, zal de achtertuin je leren

Voor de broer van de menigte, maar de broer zelf zal het vuur hoger zetten

Alles wordt niet vanzelf beslist als de vlam in brand staat

Gedroomd van het kijken naar de wereld in de avondbazaars

In de oude ingangen, waar de ogen waterig zijn van Kumar

Ik herinner me iedereen: Misha, Andryukha, je kookt in iemands hut,

In de zomer van 2006 verspreid over de kaart

Ons geheugen dat onze oproepen uit de kindertijd voedt

Ja, broer, hoe gaat het met je?

Ik heb gelijk, jongens uit het hart!

Een dikke pluim voor al onze mensen, meer licht in de ramen!

Darom Dobro, Khanty-Mansiysk Okrug!

Het gaat goed, zelfs te goed,

Een baan hebben met een gemiddeld salaris

Het meisje dat van me houdt

Ouders in een andere stad

die het ook goed deden.

Gewone man met slechte gewoonten

En grote behoeften

Het leven evolueerde zoals de rest van de jongens in onze tuin

Om 10 uur de eerste sigaret, om 13 uur de eerste kus,

School is thuis, thuis is tuin, tuin is werk, werk is thuis,

Op een dag stortte alles in een afgrond...