Люди - Darom Dabro

Я растворяюсь в городской тиши,

Пишу о боли, той что позабыл или просто прожил.

Не вру себе и не пытаюсь потопить во лжи,

Сила добра во мне сильней, но в спине ножи.

Что я слабею, нет уж не скажи,

Искоренил моменты злобы, что вели за гаражи.

Бывает всё и тут сложны порою виражи,

Но ты держись, когда-нибудь душа может ожить.

Я вижу небо, что темнеет ночью,

Вижу как люди живут по слухам, себя порочат.

В любые мысли на листе, ставлю троеточие,

Не знаю для чего, но знаю, что закончу точно.

Люди слабы, страх сидит прочно,

Все боятся потерять себя на каждой кочке.

Теряя близких из-за пищи, что готовит дьявол,

В этом мире искушений пробуй не придать нравы.

Жаль настоящего осталось мало,

Повседневный ящик, пелена по TV каналам.

Мужчина гонится за тенью королевы бала,

Что не станет мамой, по здоровью давно уже пала.

Моё добро катит по шпалам,

В любые города, скажи Боже, что стало?

Куда мы спрятали любовь, куда уходит дружба?

Тоска уходит по дыму или с налитой кружкой.

Люди забыли как прощать обиды,

Принципиальная судьба, тут самый лучший идол.

Чувак напротив в декольте, ты дурак или п*дор?

Что говорит тебе отец на решительный выбор?

Люди слепы, дождливая осень,

Мамины слёзы не помогут, сыну сразу бросить.

Он не поймёт, ему не нужно получать советы,

И всё закончится в момент, фото с чёрной лентой.

Мои стихи не несут поучений,

Я вижу мир таким большим, море приключений.

Просто задай себе вопрос и исключи сомнения,

Зачем ты тут, почему нам подарено время?

Припев:

Город ни те люди, утренний свет будит,

Лучше уже не будет, просто выдохни грудью.

Город ни те люди, утренний свет будит,

Лучше уже не будет, просто выдохни грудью.

Город ни те люди, утренний свет будит,

Лучше уже не будет, просто выдохни грудью.

Город ни те люди, утренний свет будит,

Лучше уже не будет, просто выдохни грудью.

Ik los op in de stilte van de stad,

Ik schrijf over de pijn die ik ben vergeten of die ik net heb meegemaakt.

Ik lieg niet tegen mezelf en ik probeer niet te verdrinken in leugens,

De kracht van het goede is sterker in mij, maar er zijn messen in mijn rug.

Dat ik aan het verzwakken ben, nee, zeg niet

Hij wist de momenten van boosaardigheid uit die achter de garages leidden.

Alles gebeurt, en soms zijn bochten ingewikkeld,

Maar houd vol, op een dag kan de ziel tot leven komen.

Ik zie de lucht die 's nachts donker wordt

Ik zie hoe mensen leven van geruchten, zichzelf in diskrediet brengen.

Bij elke gedachte op het vel heb ik drie stippen gezet,

Ik weet niet waarom, maar ik weet dat ik zeker zal eindigen.

Mensen zijn zwak, angst zit stevig vast,

Iedereen is bang om zichzelf te verliezen bij elke hobbel.

Geliefden verliezen aan het eten dat de duivel kookt

Probeer in deze wereld van verleidingen geen moraal te geven.

Jammer dat er niet veel meer over is

Alledaagse lade, lijkwade op tv-zenders.

Een man jaagt op de schaduw van de balkoningin

Wat geen moeder zal worden, is al lang in gezondheid achteruitgegaan.

Mijn goede rollen langs de dwarsliggers,

Aan welke stad dan ook, vertel me God, wat is er gebeurd?

Waar hebben we liefde verborgen, waar gaat vriendschap heen?

Verlangen bladeren in de rook of met een ingeschonken mok.

Mensen zijn vergeten hoe ze beledigingen moeten vergeven,

Belangrijkste lot, hier is het beste idool.

De kerel in de neklijn, ben je een dwaas of een f*ck?

Wat zegt je vader tegen je om een ​​beslissende keuze te maken?

Mensen zijn blind, regenachtige herfst

Moeders tranen zullen niet helpen, de zoon moet onmiddellijk stoppen.

Hij zal het niet begrijpen, hij heeft geen advies nodig,

En alles zal zo eindigen, foto met een zwart lint.

Mijn gedichten bevatten geen leringen,

Ik zie de wereld als groot, een zee van avonturen.

Stel jezelf gewoon een vraag en elimineer twijfels,

Waarom ben je hier, waarom krijgen we tijd?

Refrein:

De stad of die mensen, het ochtendlicht wordt wakker,

Het wordt niet beter, adem gewoon uit met je borst.

De stad of die mensen, het ochtendlicht wordt wakker,

Het wordt niet beter, adem gewoon uit met je borst.

De stad of die mensen, het ochtendlicht wordt wakker,

Het wordt niet beter, adem gewoon uit met je borst.

De stad of die mensen, het ochtendlicht wordt wakker,

Het wordt niet beter, adem gewoon uit met je borst.