Счастье - Darom Dabro

Собрав последние мысли в блокноте,

Когда мой город спит, я будто пленник мелодий.

От нескончаемой тоски не осталось лекарства,

Не бывать счастливыми, покупая счастья.

Ищем любовь утопая в отчаяние,

По венам закипает кровь, учимся молчать.

Истощая свою судьбу становимся мнимы,

Перенимая от отца, чтоб передать сыну.

Пылает пламя в холодную зиму, туманы,

Скажи откуда мы черпаем силы.

От настоящего так мало осталось, но всё же,

Кому откроешь своё сердце когда будет сложно?

Наши ошибки пусть впитает прошлое,

Твоя жизнь от нуля или уже кем-то ношена.

Не потеряй себя за ширмой ложного театра,

Не просто так мы произносим клятвы.

То что нам дали улицы, останется свято,

Ты можешь быть чистым снаружи, а внутри в пятнах.

Только не вздумай забывать о главном,

То, что приносит тебе счастье, ломает слава.

Сила добра тут тяжелей оскала,

Буду видеть улыбки даже в пустеющем зале.

Быть может я схожу с ума и со мной что-то стало?

Я из окна слышу голос квартала.

Чем дорожу я проснувшись на утро?

Для человеческого счастья порой хватит звука.

Расскажу брату за боль, что остаётся тенью,

Он всё поймёт, только его не забирает время.

Найти тепло не поджигая спички,

Выражайся без слов, вера это что-то личное.

Людская злоба нас рушит на части,

Просто с умей найти своё счастье.

Припев:

Время уйдёт песком,

Жизнь пролетит будто бы сон.

Боль заберёт вода,

Нужно уметь мечтать.

Время уйдёт песком,

Жизнь пролетит будто бы сон.

Боль заберёт вода,

Нужно уметь мечтать.

De laatste gedachten verzamelen in een notitieboekje,

Als mijn stad slaapt, ben ik als een gevangene van melodieën.

Er is geen medicijn meer voor eindeloos verlangen,

Wees niet gelukkig door geluk te kopen.

Op zoek naar liefde die verdrinkt in wanhoop

Bloed kookt door de aderen, we leren stil te zijn.

Ons lot uitputtend, worden we denkbeeldig,

Overnemen van de vader om door te geven aan de zoon.

De vlam brandt in de koude winter, mist,

Vertel me waar we kracht uit putten.

Er is nog zo weinig over van het echte, maar toch,

Voor wie open jij je hart als het moeilijk wordt?

Laat ons verleden onze fouten opzuigen

Je leven is van nul of al door iemand gedragen.

Verlies jezelf niet achter het scherm van een vals theater,

Het is niet alleen dat we eden afleggen.

Wat de straten ons gaven zal heilig blijven,

Je kunt van buiten schoon zijn, maar van binnen bevlekt.

Probeer het belangrijkste niet te vergeten,

Wat je geluk brengt, breekt glorie.

De kracht van het goede is hier zwaarder dan een grijns,

Ik zal zelfs in een lege zaal glimlachen.

Misschien word ik gek en is er iets met mij gebeurd?

Ik hoor de stem van de wijk uit het raam.

Wat waardeer ik als ik 's ochtends wakker word?

Soms is geluid genoeg voor menselijk geluk.

Ik zal het mijn broer vertellen voor de pijn die een schaduw blijft,

Hij zal alles begrijpen, alleen de tijd neemt hem niet weg.

Vind warmte zonder lucifers aan te steken,

Druk jezelf uit zonder woorden, geloof is iets persoonlijks.

Menselijke boosaardigheid scheurt ons uit elkaar,

Leer gewoon hoe je je geluk kunt vinden.

Refrein:

De tijd gaat voorbij als zand

Het leven zal voorbij vliegen als een droom.

Pijn zal worden weggenomen door water

Je moet kunnen dromen.

De tijd gaat voorbij als zand

Het leven zal voorbij vliegen als een droom.

Pijn zal worden weggenomen door water

Je moet kunnen dromen.