Под шум планет - Darom Dabro

Под шум планет покидать свой дом, прятать корни в земле.

Жажда странствий, моим чувствам быть, стоит моргнуть Луне.

Пылать в огне, повидать свой путь, встретить сотни огней.

Ударь по мне, не трогай небо, этим ведь жив поэт.

Не спрячешь скелеты в шкафу.

Путь я упрячу в строку.

Встречал акул даже в изведанных водах лагун.

Я млел от губ, тонул в любви и верил, что веду игру.

Твой брат не лгун, он врет себе ради правды стиха.

Поэт, что почувствовал жизнь вряд ли тут ходит в мехах.

Удар быка.

Слово тут бьет не со зла, а в века.

Мой Ватикан, поэт своей страны, чье имя братик.

Отдельных карт синих морей парусом между скал.

Знаешь, как, доля поэта тут вряд ли легка.

Выбрав судьбу игрока, не раз уже поднят бокал

За облака, за то, что б в брате не встретить врага.

Жив наугад, встретить рассвет, чтоб увидеть закат.

Свет, я ищу двойника, чтоб дать ему ключ тайника, но все не так.

Я передам свою память тому, кто будет носить в себе кровь мою,

И той, кого люблю.

Я верно сплю, мерцание звезд через открытый люк.

То, что собрал по пути с богом принесу в семью.

Я ведь стою, я вспоминаю домашний уют,

Вряд ли отдам волю страху, даже в неравном бою.

Мой дух так юн.

Мы ищем тех, что не прячут глаза.

Не тех, кто нуждались в призах.

Поздно назад.

Одна дорога, брат, но общий путь

Нога в ногу, правильный рэп, и в этом наша суть!

Наша суть!

Op het geluid van de planeten, verlaat je huis, verberg je wortels in de grond.

Wanderlust, mijn gevoelens om te zijn, het is de moeite waard om met de maan te knipperen.

Brand in vuur, zie je weg, ontmoet honderden vuren.

Sla me, raak de lucht niet aan, zo leeft de dichter.

Je kunt skeletten niet in een kast verstoppen.

Ik zal het pad in een regel verbergen.

Ik ontmoette haaien zelfs in de bekende wateren van de lagunes.

Ik was opgewonden door de lippen, verdronk in liefde en geloofde dat ik het spel speelde.

Je broer is geen leugenaar, hij liegt tegen zichzelf omwille van de waarheid van het vers.

Een dichter die het leven heeft gevoeld, loopt hier nauwelijks in bont.

Stier schop.

Het woord slaat hier niet vanuit het kwade, maar tot in de eeuwen.

Mijn Vaticaan, de dichter van zijn land, wiens naam broer is.

Individuele kaarten van de blauwe zeeën varen tussen de rotsen.

Weet je, het lot van de dichter is hier niet gemakkelijk.

Na het lot van de speler te hebben gekozen, is er al meer dan eens een glas geheven

Voor de wolken, voor het niet ontmoeten van de vijand in je broer.

Levend willekeurig, ontmoet de dageraad om de zonsondergang te zien.

Light, ik zoek een dubbelganger om hem de sleutel van de cache te geven, maar zo is het niet.

Ik zal mijn nagedachtenis geven aan degene die mijn bloed zal dragen,

En degene van wie ik hou.

Ik slaap goed, het fonkelen van sterren door het open luik.

Wat ik onderweg met God heb verzameld, zal ik naar mijn familie brengen.

Ik sta, ik herinner me het comfort van thuis,

Het is onwaarschijnlijk dat ik angst de vrije loop zal laten, zelfs in een ongelijke strijd.

Mijn geest is zo jong.

We zijn op zoek naar degenen die hun ogen niet verbergen.

Niet degenen die prijzen nodig hadden.

Laat terug.

Eén weg, broeder, maar een gemeenschappelijk pad

Van teen tot teen, de juiste rap, en dit is onze essentie!

Onze essentie!