Миша - Darom Dabro

Миша смотрел на отражение в луже.

Ноты души измазаны тоннами стужи.

В руке сжимая фото, быстро надевал пальто,

Прикурил, затем Миша завёл авто.

В салоне играет «Антон», пахнет табаком.

Миша из тех людей, кто верил в «братские законы»…

Остановился у домов, поймал себя на мысли:

«Какого цвета небо там, где забирают жизни?»

Вышел с машины, порвал клятву,

Заправил боевыми, заплатил мятой бумагой.

По мокрому асфальту сотню и валит ливень

Набирает номер, висит на телефонной линии.

Карандашом пересечение улиц…

Под мостом Миша нашёл, куда пустить пули…

Подошел к машине близко, открыв багажник,

Увидел кейс, попросил Бога, простить дважды.

Время бежит и уйдет однажды…

Пацанская дружба, это чует не каждый.

Готов ли ты стоять за брата и забыть лица?

В то время Миша подъезжал к больнице…

Незаметив этажей, Миша поднялся к брату,

Он лежит без движений в этой белой палате,

Мечтает когда-то встать и забыть как сон всё,

Открыть глаза и увидеть солнце.

Достаёт из кейса сердце, идет внутрь,

Улыбнулся… Сбито дыхание уже под утро…

Дрожащими руками, просит медсестру подумать…

После отказа сразу же достал дуло…

Удары пульса после процедуры…

Ты как живёшь в этом бреду?

Миша встал со стула,

Посмотрел на брата, а на глазах слёзы…

Нам не вернуть время обратно, уже слишком поздно.

Миша всё дальше утопает в мысли,

Тянется к Winston’у и все слова неистовы.

На самом деле есть одно только чувство единства,

Что заставляет пацанов стоять на принципе.

Не торопясь, Миша вышел с больницы.

Небо пасмурно, и там не поют даже птицы…

Голодом светят пули, фарами чёрный мерин…

Мишаня был старой закалки, не упал на землю.

И вот он кадр, что видим последним…

Всё как в дыму… Как в тумане… Минуты слепы…

Брату не стоит объяснять, куда ведут сомнения.

Братское сердце — центр вселенной.

Misha keek naar de weerspiegeling in de plas.

De noten van de ziel zijn besmeurd met tonnen kou.

Met de foto in mijn hand, trok ik snel mijn jas aan,

Hij stak een sigaret op en toen startte Misha de auto.

"Anton" speelt in de salon, het ruikt naar tabak.

Misha is een van die mensen die geloofden in "broederlijke wetten"...

Ik stopte bij de huizen en betrapte mezelf erop dat ik dacht:

"Welke kleur heeft de lucht waar levens worden genomen?"

Ik stapte uit de auto, brak de eed,

Gevuld met gevechten, betaald met verfrommeld papier.

Op nat asfalt honderd en stromende regen

Belt een nummer, hangt aan de telefoonlijn.

Potlood door de straten...

Onder de brug vond Misha waar ze kogels kon schieten...

Hij kwam dicht bij de auto, opende de kofferbak,

Ik zag de zaak, vroeg God twee keer om te vergeven.

De tijd vliegt en zal op een dag vertrekken...

Jongensvriendschap, niet iedereen voelt het.

Ben je klaar om op te komen voor je broer en gezichten te vergeten?

Op dat moment reed Misha naar het ziekenhuis...

De vloeren niet opmerkend, ging Misha naar zijn broer toe,

Hij ligt roerloos in deze witte kamer,

Dromen van op een dag opstaan ​​en alles vergeten als een droom,

Open je ogen en zie de zon.

Haalt het hart uit de koffer, gaat naar binnen,

Hij glimlachte ... Adem was al in de ochtend neergeslagen ...

Met trillende handen vraagt ​​hij de verpleegster na te denken...

Na de weigering haalde hij onmiddellijk de muilkorf uit ...

Puls slaat na de procedure ...

Hoe leef je in dit delirium?

Misha stond op van de stoel,

Ik keek naar mijn broer, en ik kreeg tranen in mijn ogen...

We kunnen de tijd niet terugdraaien, het is te laat.

Misha verzinkt steeds verder in gedachten,

Reikt naar Winston en alle woorden zijn hectisch.

In feite is er maar één gevoel van eenheid,

Wat maakt dat de jongens principieel staan.

Langzaam verliet Misha het ziekenhuis.

De lucht is bewolkt en zelfs de vogels zingen daar niet...

Kogels glanzen van de honger, een zwarte ruin is koplampen ...

Mishan was van de oude stempel, hij viel niet op de grond.

En hier is het laatste frame dat we zien...

Alles is als in rook... Zoals in mist... Minuten zijn blind...

Je hoeft je broer niet uit te leggen waar twijfels toe leiden.

Het broederlijke hart is het centrum van het universum.