Как и сто лет назад - Darom Dabro

Под пеленой блаженства,

Где скрыта грусть, где мысль как слезы младенца,

В этой стране я и нашел свой путь.

Где пристань кораблей пуста, стоит моё судно на весах.

Время, люди, лица, но вопрос в одном:

Каков он, твой воздух?

Чем мы дышим, не желая странствий?

Вкус свободы.

Да парень, ты в рабстве!

Сегодня я видел солнце на каменном пирсе.

Видел дождь.

И видел Мишу в городской больнице.

В нас столько имен.

Каким сегодня ты будешь для них?

Слабость за добро, остаюсь при своих.

Планеты.

Сколько из вас я не узнаю,

Но верю, что мой багаж из чувств мне не пришел из знаний.

Куда ведет кривая?

И как еще я проникаю в сознание брата

(Рома!) Только правдой.

Не то чтобы ложь нас гложит, пугает чаще,

Не то чтобы святой, просто живу настоящим.

Домашний, бодрящий запах земли Китая,

Духовный брат пусть пропитает силу за текстами.

Пусть знает, что есть добро, пусть чувствует сердцем.

И пусть тут будут только те, кто обладает честью.

(Мои братья. Кто обладает честью. Мои братья.)

(Как и сто лет назад. Как и сто лет назад.)

Как и сто лет назад, поэт живет, пока живет азарт.

Ты хочешь знать за мою жизнь?

Посмотри мне в глаза.

Ты не найдешь того, что ищешь, там нет страха.

Всё то, что нажил, я отдам брату.

Поэт живет, пока живет азарт.

Ты хочешь знать за мою жизнь?

Посмотри мне в глаза.

Ты не найдешь того, что ищешь, там нет страха.

Всё то, что нажил, я отдам брату.

Onder de sluier van gelukzaligheid

Waar verdriet verborgen is, waar gedachten zijn als de tranen van een baby,

In dit land heb ik mijn weg gevonden.

Waar de pier van schepen leeg is, staat mijn schip op de weegschaal.

Tijd, mensen, gezichten, maar de vraag is één:

Hoe is jouw lucht?

Wat ademen we zonder te willen reizen?

De smaak van vrijheid.

Ja jongen, je bent in slavernij!

Vandaag zag ik de zon op een stenen pier.

Ik zag de regen.

En ik zag Misha in het stadsziekenhuis.

We hebben zoveel namen.

Hoe ga jij vandaag voor hen zijn?

Zwakte voor goed, ik blijf bij de mijne.

Planeten.

Hoeveel van jullie herken ik niet

Maar ik geloof dat mijn bagage van gevoelens niet door kennis tot mij kwam.

Waar leidt de curve naartoe?

En hoe kom ik anders in de geest van een broer

(Roma!) Alleen de waarheid.

Het is niet dat leugens aan ons knagen, ons vaker bang maken,

Niet bepaald een heilige, ik leef gewoon in het heden.

De huiselijke, verkwikkende geur van het land van China,

Laat de geestelijke broeder de kracht achter de teksten in zich opnemen.

Laat hem weten wat goed is, laat hem voelen met zijn hart.

En laat alleen degenen die eer hebben hier zijn.

(Mijn broeders. Wie heeft eer. Mijn broeders.)

(Zoals honderd jaar geleden. Zoals honderd jaar geleden.)

Net als honderd jaar geleden leeft de dichter zo lang als de passie leeft.

Wil je meer weten over mijn leven?

Kijk in mijn ogen.

Je zult niet vinden wat je zoekt, er is geen angst.

Alles wat ik heb gewonnen, zal ik aan mijn broer geven.

De dichter leeft terwijl de passie leeft.

Wil je meer weten over mijn leven?

Kijk in mijn ogen.

Je zult niet vinden wat je zoekt, er is geen angst.

Alles wat ik heb gewonnen, zal ik aan mijn broer geven.