Чёрный лебедь - Darom Dabro

Он был из тех, что никогда не бросит брата.

Из тех, что восхваляют грусть, но не считают его главным кадром.

Из тех, что вышли с малого города в люди,

Где в каждой минуте Солнце лежит на блюде.

Пытаясь быть не огрызком для мира.

Игнорил каждую вписку, закрытым в квартире.

В поиске предназначения, как своей стихии.

Верил что сила есть — это его имя.

Город в котором так много амбиций

Стал его домом, он всё же скучал о провинции.

О том, как всё было там, тут не говорится.

Знаешь, каждый этап должен проходится.

В то время, как все обедали модой.

Он восхищался жизнью классиков, их свободой.

Знаешь, великолепие жизни не в бабках.

Законам улицы так по?

уй на каких ты тапках.

Знаешь, добро может бить тебя в спину.

Кричали голоса: «Ну-же, не тяни резину!»

Знаешь, судьба ещё ведь та скотина.

Ты ждешь выстрела в цель, пули летят мимо.

Возраст не тот, чтоб отдаваться риску.

Помимо вдохновения есть ещё быт, прописка.

Есть куча долгов, жизнь уходящая быстро.

Семья, которой трудно понять его мысли.

«Почему я не могу жить, как я захочу?

Почему я не лечу, а пленник бальных чувств?

Почему всё то, что есть во мне, нету в них?

Боже прости, но как по мне, это ужасный миф.»

И в тот момент он увидел, как в небе

Те — грозные тучи приняли сей лик лебедя.

Тот, что затанцевал, будто сам был танцем.

И в тот момент он стал улыбаться.

Слёзы счастья падали на пол.

Река будто в ладонях несёт сладкий запах.

Не всё тут, мой друг, есть тьма, что являлось чёрным.

Добро не имеет цвета, если знать о чём мы.

С того момента раскрыв крылья —

Он принимает жизнь, ту что является былью.

Ту, что обогащает нас обыкновением.

Ту, что не понять им с высоты стремления.

Припев:

Кружится чёрный лебедь, в чёрном глубоком небе.

Что означал тот танец, что был глубок, как нутро?

Может быть он и есть свет, может быть он есть импульс,

Что побуждает нас всех делать бесценным добро.

Hij was een van degenen die zijn broer nooit zouden verlaten.

Van degenen die verdriet prijzen, maar het niet als het belangrijkste schot beschouwen.

Van degenen die uit de kleine stad naar de mensen kwamen,

Waar elke minuut de zon op een schaaltje ligt.

Proberen geen bitch voor de wereld te zijn.

Negeerde elke invoer, gesloten in het appartement.

Op zoek naar een bestemming, als eigen element.

Hij geloofde dat er macht is - dit is zijn naam.

Een stad met zoveel ambities

Werd zijn thuis, hij miste nog steeds de provincie.

Over hoe alles daar was, wordt hier niet gezegd.

Weet je, elke fase moet worden doorlopen.

Terwijl iedereen in de mode aan het dineren was.

Hij bewonderde het leven van de klassiekers, hun vrijheid.

Weet je, de pracht van het leven zit niet in geld.

Wetten van de straat enzovoort?

wauw wat voor pantoffels heb je aan.

Weet je, vriendelijkheid kan je in de rug raken.

Stemmen riepen: "Kom op, niet aan het rubber trekken!"

Weet je, het lot is nog steeds dat beest.

Je wacht op een schot op het doel, de kogels vliegen voorbij.

Leeftijd is niet het moment om risico's te nemen.

Naast inspiratie is er ook leven, registratie.

Er zijn veel schulden, het leven gaat snel voorbij.

Een familie die het moeilijk vindt om zijn gedachten te begrijpen.

"Waarom kan ik niet leven zoals ik wil?

Waarom vlieg ik niet, maar een gevangene van balzaalgevoelens?

Waarom is alles wat in mij is niet in hen?

God vergeef me, maar wat mij betreft, dit is een verschrikkelijke mythe.

En op dat moment zag hij hoe in de lucht

Die dreigende wolken namen het gezicht van een zwaan aan.

Degene die danste alsof het de dans zelf was.

En op dat moment begon hij te glimlachen.

Tranen van geluk vielen op de grond.

De rivier lijkt een zoete geur in de handpalmen te dragen.

Niet alles hier, mijn vriend, is duisternis, die zwart was.

Goed heeft geen kleur als je weet waar we het over hebben.

Vanaf dat moment, het openen van de vleugels -

Hij aanvaardt het leven, dat wat de werkelijkheid is.

Degene die ons verrijkt met gewoonte.

Degene die ze niet kunnen begrijpen vanuit het toppunt van aspiratie.

Refrein:

Een zwarte zwaan draait in de diepzwarte lucht.

Wat was de betekenis van die dans die zo diep was als van binnen?

Misschien is hij het licht, misschien is hij de impuls,

Wat ons allemaal motiveert om onbetaalbaar goed te doen.