Quando Julgas Que Me Amas - Cristina Branco

Se perguntasse em redor

O que foi feito de nós

Que silêncio meu amor

À volta da minha voz

Não é a mim que tu tocas

Quando julgas que me amas

Que coisas dizem as bocas

Ao fingirmos que me chamas?

Uma só cama no quarto

E dois sonhos separados

Meu amor no teu retrato

Vejo os meus olhos parados

Não penses que perdoei

Só por te abraçar assim

Nem vás pensar que chorei

Foi a vidraça por mim

Vesti-me da sua vida

Por dentro da minha pele

Com a ternura assim escondida

Não vão dizer que sou dele

E guardo os olhos no lenço

Ao passar na sua rua

Quem sabe que lhe pertenço?

Quem descobre que ando nua?

Ele chega quando eu parto

Volto sozinha depois

Só dentro do nosso quarto

De repente somos dois

Als je rondvraagt

Wat is er van ons geworden?

wat een stilte mijn liefste

Rond mijn stem

Ik ben het niet die jij speelt

Wanneer je denkt dat je van me houdt

Wat de monden zeggen?

Wanneer we doen alsof je me belt?

Een bed in de kamer

En twee afzonderlijke dromen

Mijn liefde in jouw portret

Ik zie mijn ogen nog steeds

Denk niet dat ik heb vergeven

Gewoon om je zo te knuffelen

Denk niet eens dat ik heb gehuild

Het was het raam voor mij

Kleed me in je leven

In mijn huid

Met tederheid dus verborgen

Ze zullen niet zeggen dat ik van hem ben

En ik houd mijn ogen op de zakdoek gericht

Bij het passeren van uw straat

Wie weet dat ik van jou ben?

Wie ontdekt dat ik naakt ben?

Hij komt als ik vertrek

Ik ben later alleen terug

Alleen in onze kamer

Plots zijn we twee