Não Há Só Tangos Em Paris - Cristina Branco

Beijei teu retrato

Esborratou-se a tinta

Num corpo abstracto

Que a saudade pinta…

E a esquadrinhar teus traços já dei por mim louca:

‘Diz-me lá, Picasso, onde ele tem a boca?'

Esse teu retrato

Vou expô-lo em Paris

Já usado e gasto

Ver se alguém me diz

Onde é que te encontro

Se não te perdi…

Por te ter chorado

Desfiz o meu rosto

E num triste fado

Encontrei encosto

Dei-me a outros braços mas nada que preste…

‘Diz-me lá, Picasso, que amor é este?'

Este meu retrato

Vou expô-lo em Paris

E assim ao teu lado

Eu hei-de ser feliz

Se nunca te encontro

Nunca te perdi

Sei…

Não há só tangos em Paris

E nos fados que vivi

Só te encontro em estilhaços

Pois bem

Tão certa, espero por ti

Se com um beijo te desfiz

Com um beijo te refaço!

Ik kuste je portret

De inkt uitgesmeerd

in een abstract lichaam

Dat verlangen schildert...

En toen ik je functies scande, merkte ik dat ik gek werd:

'Vertel eens, Picasso, waar heeft hij zijn mond?'

dit is jouw portret

Ik zal het tentoonstellen in Parijs

Reeds gebruikt en gedragen

Kijken of iemand het me vertelt

Waar kan ik je vinden

Als ik je niet kwijt was...

Om je te huilen

Ik maakte mijn gezicht los

En in een trieste fado

Ik heb rugleuning gevonden

Ik gaf mezelf aan andere armen, maar niets goeds...

'Vertel eens, Picasso, wat is dit voor liefde?'

dit is mijn portret

Ik zal het tentoonstellen in Parijs

En dus aan jouw zijde

ik zal blij zijn

Als ik je nooit ontmoet

Ik ben je nooit kwijt

Weten…

Er zijn niet alleen tango's in Parijs

En in de fado's waarin ik leefde

Ik vind je alleen in scherven

goed

Dus zeker, ik wacht op je

Als ik je met een kus ongedaan heb gemaakt

Met een kus, zal ik je opnieuw doen!