Erinnerungen - Clueso

Der Himmel beginnt sich fein zu streifen

Minuten aus der Ewigkeit

Schatten wie Gitarrensaiten

Die Gefangenes befreien

Wir sitzen auf alten Steinen

Trinken Wein, nichts zu bereuen

Klettern über Zäune

Schreien, tanzen.

Freude

Kein Gefühl von Müdigkeit

Komm' wir sieben unsere Erinnerung

Welch ein Stoff zum schweigen

Vor uns das Meer, der Berg im Hintergrund

Komm lass uns

Lass uns noch was bleiben

Wer gern erzählt, braucht Geduld

Vorallem einen Anfang

Formlose dunkle Weiden

Ziehen hinter schmutzigen Scheiben

Und die Nacht mustert aus schwarzen Augen

Still und unbewegt

Und der Zug.

Er fährt so langsam

Ich glaub

Ich glaub der kommt nie zu spät

Komm' wir sieben unsere Erinnerung

Welch ein Stoff zum schweigen

Vor uns das Meer, der Berg im Hintergrund

Komm lass uns

Lass uns noch was bleiben

Wie oft saß ich mit meinen Gespenstern

Schrieb Verse, Kummer und schlief

Über das Licht das ich gesehen hab

Von dem ich mich blenden ließ

Andere sitzen jetzt wie Affen

Vielleicht für nichts geschminkt

Rosa Augen aus Smaragden

Und der Bildschirm flimmert blind

Irgendwo klingelt ein Telefon

Jemand will sagen was ihn bewegt

Ich seh auf deine Jacke

Durch die Maschen irren Sterne

Das licht hat sich gedreht

Komm' wir sieben unsere Erinnerung

Welch ein Stoff zum schweigen

Vor uns das Meer, der Berg im Hintergrund

Komm lass uns

Lass uns noch was bleiben

De lucht begint fijn te raken

minuten van de eeuwigheid

Schaduwen als gitaarsnaren

Bevrijd de gevangene

We zitten op oude stenen

Drink wijn, geen spijt

Over hekken klimmen

schreeuwen, dansen.

vreugde

Geen gevoel van vermoeidheid

Laten we onze herinneringen ziften

Welk materiaal voor stilte?

Voor ons de zee, de berg op de achtergrond

kom op laten we

Laten we nog wat langer blijven

Als je van verhalen vertellen houdt, heb je geduld nodig

Allereerst een begin

Vormloze donkere wilgen

Trekken achter vuile ramen

En de nacht kijkt uit zwarte ogen

Stil en onbeweeglijk

En de trein.

Hij rijdt zo langzaam

I denk

Ik denk dat hij nooit te laat is

Laten we onze herinneringen ziften

Welk materiaal voor stilte?

Voor ons de zee, de berg op de achtergrond

kom op laten we

Laten we nog wat langer blijven

Hoe vaak heb ik met mijn geesten gezeten?

Schreef verzen, verdriet en sliep

Over het licht dat ik heb gezien

Ik liet me verblinden door

Anderen zitten nu als apen

Misschien voor niets goedgemaakt

Smaragd roze ogen

En het scherm flikkert blindelings

Er gaat ergens een telefoon

Iemand wil zeggen wat hem beweegt

Ik kijk naar je jas

Sterren dwalen door het gaas

Het licht is gedraaid

Laten we onze herinneringen ziften

Welk materiaal voor stilte?

Voor ons de zee, de berg op de achtergrond

kom op laten we

Laten we nog wat langer blijven