Un Nuovo Giorno O Un Giorno Nuovo - Claudio Baglioni

Bentornato a questo sole

Nelle camere di tutto il mondo

Quando allaga letti e cuori

Che si girano per un secondo…

Uno specchio che si invecchia

Mentre raschiano i sogni e il mento

Per ricominciar le strade

E li coglie di fianco il vento…

E spalle strette vanno

Nelle vie echi di luce come di candela

Camicie silenziose nel mattino

Che si spacca in due come una mela…

Ombre di donne pigre

S’aggiustano le calze e baciano rossetti

Si affrettano alla vita inseguite

Da un mare di capelli e di tetti…

E tutti amore

A dare indietro ieri

Per un altro cuore

E un mucchio di pensieri…

E tutti in fila

Verso il vento del duemila

E noi

Al centro di un frammento della vita…

Della vita…

Al centro della vita…

Sotto questo cielo muto

Una scena ferma che riprende

E si affaccia alle finestre

Mentre tirano sospiri e tende…

E la gente si alza insieme

Come quando c'è un gol allo stadio

E si accendono rumori

E notizie fresche della radio…

Quando gli uomini

Correndo stringono le giacche ed i polmoni

Ognuno e la sua storia in macchine

Di latta che si inseguono a milioni…

E le ragazze dei tram

Che scrivono messaggi dentro le bottiglie

E in fondo ad un diario e sognano

Appese ai desideri e alle maniglie…

E tutti quanti

A risalir dal fondo

E andare avanti

Come se iniziasse il mondo…

E tutti accanto

E ognuno un po' da solo

A dire quando

Si potrà partire in volo…

E i ragazzi

In giacche colorate ai gusti misti

Ribelli e un po' svogliati vanno in classe

Come si entra dai dentisti…

Gli innamorati pazzi

Che vivono il più bello degli amori

Gli occhi traboccanti cantano

Più forte dei motori…

E tutti adesso

Incontro a un sogno

Che non è lo stesso

Ma ne abbiamo già bisogno…

E tutti

Ci guardiamo intorno

E ci chiediamo se

Se questo è un nuovo giorno

O un giorno nuovo…

Un giorno nuovo…

Nuovo… un giorno nuovo…

Welkom terug in deze zon

In kamers over de hele wereld

Wanneer het bedden en harten overstroomt

Even omdraaien...

Een spiegel die oud wordt

Terwijl ze dromen en kin schrapen

Om de straten weer op te starten

En de wind vangt ze zij aan zij...

En smalle schouders gaan

In de straten echo's van licht als van een kaars

Stille overhemden in de ochtend

Die in tweeën splijt als een appel...

Schaduwen van luie vrouwen

Ze passen hun kousen aan en kussen lippenstift

Ze haasten zich naar het leven in achtervolging

Van een zee van haren en daken...

En alle liefde

Om gisteren terug te geven

Voor een ander hart

En veel gedachten...

En allemaal op een rij

Tegen de wind van tweeduizend

En wij

In het centrum van een fragment van het leven ...

Van het leven…

Midden in het leven...

Onder deze stille hemel

Een stilstaande scène die wordt hervat

En kijkt uit de ramen

Terwijl ze zuchten en gordijnen trekken...

En mensen staan ​​samen op

Zoals wanneer er een doelpunt in het stadion is

En geluiden komen op

En vers nieuws van de radio...

wanneer mannen

Rennen spannen hun jassen en longen aan

Elk en zijn geschiedenis in machines

Blikjes die elkaar met miljoenen achtervolgen...

En de trammeisjes

Wie schrijft er berichten in de flessen

En onderaan een dagboek en dromen

Hangend aan verlangens en handvatten...

En allemaal

Om van onderaf op te staan

En ga verder

Alsof de wereld begon...

En alles ernaast

En elk een beetje alleen

om te zeggen wanneer?

Je kunt wegvliegen...

Hallo jongens

In gekleurde jasjes met gemengde smaken

Rebellen en een beetje lusteloos gaan naar de les

Hoe kom je bij de tandartsen...

De gekke minnaars

Wie leeft de mooiste van alle liefdes

Overvolle ogen zingen

Sterker dan motoren...

En nu allemaal

Een droom ontmoeten

Wat niet hetzelfde is

Maar we hebben het nu al nodig...

En alles

We kijken om ons heen

En we vragen ons af of

Als dit een nieuwe dag is

Of een nieuwe dag...

Een nieuwe dag ...

Nieuw ... een nieuwe dag ...